Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Όπου τα μπαομπάμπ στην Αφρική ίσως αποτελούν απόδειξη για την ύπαρξη του πλανήτη του Μικρού Πρίγκιπα...


Τα μπαομπάμπ είναι κάτι δέντρα στην Αφρική τόσο μεγάλα που λένε πως μοιάζουν με κάστρα...
Σε ένα τέτοιο γιγαντόκορμο δέντρο, η Νινέτ της Ζωρζ Σαρή, συναντά τον Πωλ τον αγαπημένο της από το Σαιν Λουί της Σενεγάλης. Εκείνο το δέντρο, γράφει, «το μοναδικό μπαομπάμπ, πασαλειβόταν με ασημιές σκιές και η Νινέτ πάσχιζε να μαντέψει από πού θα ξεπρόβαλλε η σελήνη»...

Ο συγγραφέας πιλότος στο μικρό Πρίγκιπα λέει πως τα μπαομπάμπ μοιάζουν με εκκλησιές και πως το δράμα στον πλανήτη του μικρού του φίλου ήταν να τον καθαρίζει από αυτά τα δέντρα που μεγάλωναν μεγάλωναν που θα μπορούσαν με τις ρίζες τους να γεμίσουν τον πλανήτη και να τον κάνουν μικρά κομμάτια.




Μερικές φορές τα μπαομπάμπ φαίνονται σαν να έχουν πέσει από τον ουρανό και καρφώθηκαν στη γη ανάποδα, με τις ρίζες ψηλά.

 Αν υποθέσουμε ότι ο μικρός πρίγκιπας περνούσε τον καιρό του ξεριζώνοντας μπαομπάμπ και πετώντας τα από τον πλανήτη του, δεν αποκλείεται να καρφώνονταν στη γη με τον τρόπο που τα βλέπουμε εμείς τώρα...


Τα μπαομπάμπ στην Αφρική δηλαδή, ίσως αποτελούν απόδειξη, για όσους επιμένουν να μη βλέπουν με εκείνα «τα άλλα μάτια» που μπορούσε να βλέπει ο συγγραφέας πιλότος, ότι πλανήτης του Μικρού Πρίγκιπα υπάρχει. Είναι αυτό που χρειάζονται όσοι μοιάζουν με τους γεωγράφους εκείνου του πλανήτη, που δεν πιστεύουν τίποτα γιατί δεν έχουν εξερευνητές.





Παρά το φόβο του για τα μπαομπάμπ και την αντιπάθειά του για κάθε είδους διδακτισμό, ο συγγραφέας πιλότος ζωγράφισε εκείνον τον πλανήτη, που ο κάτοικός του ήταν τεμπέλης και κόντευαν να τον πνίξουν τα μπαομπάμπ.


Και το σχέδιό του, το παραδέχεται ο ίδιος, ήταν από τα πιο όμορφα εκείνου του βιβλίου. Όσο και αν είχε προσπαθήσει πριν και μετά από αυτό δεν είχε καταφέρει να πετύχει τόσο όμορφο σχέδιο. Η απάντηση σε αυτό, είναι τελικά απλή: ΄Οταν ζωγράφιζε το μπαομπάμπ τον κινούσε ένα είδος κατεπείγουσας ανάγκης.



Πηγές εικόνων από το Ίντερνετ:
https://ojsneg.blu.livefilestore.com/y1m7KmloSNbcVaAagoXeU7ds9lzFXvllbqAF7sdVHE4l5cpcG-rUAe2cL6uEMUNmyQXGNNs1c_jOaYY4upfr4kAX8pK5X63IRPSR8phv7cW-OS-cBa7VuyE49WMaoMabw3hdHGmYJmT0W17vFtJ4ROv8w/baobab01_thumb%5B7%5D.jpg
http://www.championtrees.org/champions/images/baobab.jpg
http://www.studiogblog.com/wp-content/uploads/2009/06/adansonia_grandidieri04-768x1024.jpg
http://files.myopera.com/sjkimberly/blog/baobab-madagascar.jpg
http://www.littleblackjournal.com/wp-content/uploads/2008/01/petit-prince-baobabs.jpg
http://www.baomix.com/wp-content/uploads/2009/04/Antoine-de-Saint-Exup%C3%A9ry-les-baobabs-et-le-petit-Prince-baobab-baomix.jpg
http://faculty.spokanefalls.edu/Prince/_Images/geographe.jpg



8 σχόλια:

Ειρηνη Σ είπε...

να κρυφτουμε πισω απο ενα τετοιο δεντρο να δουμε μημπως ερθει ο μικρος πριγκιπας και τοτε.....να μην τον αφησουμε να φυγει ξανα

Κωνσταντίνος είπε...

Για τον Γ. Παπαδόπουλο, μπαομπάμπ ήταν ο κομουνισμός, για τους κομουνιστές μπαομπάμπ είναι ο ιμπεριαλισμός, για τους αντιεξουσιαστές, μπαομπάμπ είναι η εξουσία, για κάθε καθεστώς, μπαομπάμπ είναι οι αντιεξουσιαστές, για τον Λουμίδη, μπαομπάμπ είναι ο νεσκαφές.
Πόσο οδυνηρός είναι, μα την αλήθεια, ο φόβος του αγγίγματος, των άλλων ανθρώπων. Γι' αυτό, ακόμη κι αν δεν υπήρχαν Μπαομπάμπ, θα έπρεπε να τα κατασκευάσουμε.

ritsa masoura είπε...

Τελεια αφηγηματική ιστορία...κι εγω με τον...Λουμίδη είμαι όπως και με την ιδεα ότι αν δεν υπήρχε το ειδος θάπρεπε να το κατασκευάσουμε. Και νομιζω ότι μεταφορικά ισχυει για ολα τα πράγματα στη ζωή του ανθρώπου...

Κωνσταντίνος είπε...

Η διαπίστωση περί δήθεν ανάγκης κατασκευής Μπαομπάμπ, ήταν ειρωνική, καθώς, τους ξένους φοβούνται μόνο τα παιδιά.
Δεν υπάρχει οτιδήποτε που αναγκαστικά χρειάζεται να κατασκευάσουμε. Αντίθετα, χρειάζεται, αφού αποδομήσουμε τον δυϊσμό μέσα στο σκέψη μας, να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε τις αμέτρητες πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν γύρω μας και να αρχίσουμε να τις εξυπηρετούμε.
Οι φαρέτρες, το μόνο που κατάφεραν είναι να φέρουν τη χώρα μας εδώ που την έφεραν. Δεν αρκεί;

jokar είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο!

Idom είπε...

Γεια σου Πόλυ!

Λοιπόν, χωρίς αστεία, θυμάμαι όταν ήμουν 8-9 χρονών και διάβαζα τον Μ.Π., αυτή ακριβώς η εικόνα με τα τρια δέντρα μe είχε γοητεύσει πάρα πολύ.
Θεώρησα κατά πολύ προτιμότερο να ζεις σε τρία μεγάλα, φουντωτά δέντρα, παρά σε έναν άδειο χωμάτινο πλανητάκο.

Ίσως ήμουν "ανάποδο καπέλο" αλλά αρκετά χρόνια μετά διακαιώθηκα από τον Τόλκιν, όταν διάβασα για τις κατοικίες-δέντρα των Ξωτικών.
:-)

Επίσης μισώ τον Μικρό Πρίγκηπα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...

Idom

Idom είπε...

@ Κωνσταντίνο!

Πολύ καλό αυτό με τον Λουμίδη και το νες καφέ!
;-)

Idom

Ανώνυμος είπε...

Thanks for your helpful Post, I hope you have a good day!.