Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Όπου ο Ζωρζ Σιμενόν ταξιδεύει στο χάρτη με το τρένο των ονείρων του και ο ήρωάς του ρίχνει ένα μαύρο πιόνι σε ένα φλιτζάνι τσάι.

Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν
«Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν» (1) του Ζωρζ Σιμενόν κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gallimard στα 1938 την ίδια χρονιά με τη Ναυτία του Σαρτρ και τέσσερα χρόνια πριν τον Ξένο του Καμύ. Η χρονική σύμπτωση με την κυκλοφορία έργων που θεωρείται ότι εκπροσωπούν το «Παράλογο» στη Γαλλική λογοτεχνία είναι προφανής.
Πρόκειται όμως εδώ για ένα ανάλογης εμβέλειας έργο; Ή ο Αντρέ Ζιντ (2,3) παραμένει ο μόνος που θα αναγνωρίζει και θα αποτίει φόρο τιμής στην υψηλή λογοτεχνική αξία του έργου του Σιμενόν;

Το να ανοίξουμε τώρα πάλι τη συζήτηση για την λογοτεχνικότητα της αστυνομικής λογοτεχνίας δεν είναι το θέμα της σημερινής μας ανάρτησης. Αυτή τη λογοτεχνικότητα άλλωστε ο Σιμενόν προσπάθησε αριστοτεχνικά να απεκδυθεί σύμφωνα με τις παροτρύνσεις και τα επαινετικά σχόλια της μέντορός του Colette ότι «σχεδόν τα κατάφερε να μη γράφει λογοτεχνία» (3). Μια και το έργο του Βέλγου συγγραφέα προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις και έχουν εκπονηθεί πλήθος από διατριβές και μελέτες για αυτό, δεν θα τολμήσουμε παρά την αναγνωστική ανταλλαγή του αναλφάβητου αναγνώστη, συνεχίζοντας μια συζήτηση που άνοιξε πρόσφατα εδώ και σε άλλα ιστολόγια.

Έχουμε τα σχόλια του Βαγγέλη Ιντζίδη στην προηγούμενη ανάρτηση των Πινακίδων για τον τρελό του Μπερζεράκ και την ανάρτηση του Σταύλου για την περίπτωση του Κέες Πόπινγκα, που αναδεικνύουν με εξαίρετο τρόπο τη Φουκωική ανάγνωση του Σιμενόν.

Σε αυτά μπορεί να προσθέσει κανείς ακόμα και την υποθετική συνομιλία με το Λακάν που επισημαίνει στο επίμετρο της ελληνικής μετάφρασης από τις εκδόσεις Άγρα ο Γ.Ν. Πεντζίκης (2). Στα 1932 ο Λακάν δημοσίευε τη διατριβή του "Περί της παρανοϊκής ψυχώσεως εντός των σχέσεών της με την προσωπικότητα", την οποία ο Ζωρζ Σιμενόν ενδεχομένως να μην είχε διαβάσει, «χρησιμοποιεί όμως τον όρο με επαρκή ακρίβεια» (2) και επιδίδεται σε μια δική του συγγραφική αναζήτηση του παραλόγου και του «γυμνού» ανθρώπου. «Όλη μου η ζωή, όλο μου το συγγραφικό έργο δεν υπήρξε τίποτε άλλο παρά αναζήτηση του γυμνού ανθρώπου» δηλώνει στον Françis Lacassin το 1971.

Αυτό λοιπόν που παρουσιάζεται εδώ, είναι οι παρατηρήσεις από το δικό μου ημερολόγιο ανάγνωσης αυτού του βιβλίου του Σιμενόν, συνεχίζοντας και επεκτείνοντας τη σπουδή στον προσανατολισμό, στα σχήματα και τις διαδρομές στο χάρτη/αφήγηση που ακολουθεί αλλά και χαράσσει με τη σειρά του ο ήρωας της ιστορίας και εντάσσοντας αυτή τη σπουδή στο πλαίσιο των προηγούμενων αναγνώσεων.

Η περίπτωση του Κέες Πόπινγκα
Ο Κέες Πόπινγκα, ένας καθώς πρέπει Ολλανδός από το Κρόνιγκεν, ο άνθρωπος που είχε δίπλωμα πλοιάρχου ποντοπόρων πλοίων χωρίς να έχει ταξιδέψει ποτέ, ζούσε την κανονική ζωή του καθώς πρέπει υπαλλήλου στην εταιρεία του Γιούλιους ντε Κόστερ και του καθώς πρέπει συζύγου και οικογενειάρχη. Κάποια στιγμή όλα ανατρέπονται , καθώς το αφεντικό του, για να καλύψει μια μεγάλου μεγέθους απάτη, σκηνοθετεί την αυτοκτονία του. Ο Κέες Πόπινγκα εγκαταλείπει έντρομος την τάξη και την κανονικότητα του πρότερου βίου του με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό στην τσέπη – δώρο του Γιούλιους ντε Κόστερ – φεύγει από την πόλη του με ένα νυχτερινό τρένο (*).
Αναχωρεί δηλαδή για τον κόσμο της επιθυμίας, που στο τέλος θα γίνει – για τους άλλους – ο κόσμος της παράνοιας.

Ο τίτλος του βιβλίου κάνει μια νύξη για το ποιος είναι ο Κες Πόπιγκα, ο άνθρωπος που από παιδί του άρεσε να βλέπει τα τρένα να περνούν.

«…Αν προτιμούσε τα νυχτερινά τρένα, ήταν επειδή μάντευε σ’
αυτά κάτι το παράξενο, κάτι σχεδόν το ανήθικο…Είχε την εντύπωση ότι οι άνθρωποι που έφευγαν έτσι, έφευγαν για πάντα, κυρίως στην τρίτη θέση, όπου έβλεπε να συνωστίζονται οι φτωχές οικογένειες με τους μπόγους τους.»
Το ταξίδι του Κέες Πόπινγκα προς τη γυμνότητα
Από την παρατήρηση λοιπόν στην επιβίβαση: Η αναχώρηση, τα τρένα, οι τροχιές τους, η απομάκρυνση του Κες Πόπινκα από την ακινησία της κανονικότητας προς την απόκλιση και την επιθυμία είναι το μέσο για το ταξίδι από Βορρά προς Νότο και την αναζήτηση του εαυτού του ενώ αποχωρίζεται σταδιακά τα ρούχα του μέχρι την ολοκληρωτική γυμνότητα του τέλους.

Η αναζήτηση της γυμνότητος λοιπόν, ένα το κρατούμενο, με πρώτο και καλύτερο τον απατεώνα Γιούλιους ντε Κόστερ στην τελευταία συνάντησή του με τον Κες Πόπιγκα πριν εξαφανιστεί, να κρατά ένα πακέτο με ρούχα, τη φορεσιά που θα εγκαταλείψει στο ποτάμι σκηνοθετώντας την αυτοκτονία του. Τα ρούχα ως κατασκευή της περσόνας που περιφέρει ο κάθε ήρωας του βιβλίου, τα πενιουάρ των κυριών που αποτελούν από δω και στο εξής το αντικείμενο του πόθου του Πόπιγκα, τα εργατικά ρούχα του Γκουέν που θα τον κρύψει για ένα διάστημα και θα τα φορέσει και αυτός, τα πουκάμισα που αγοράζει και κοιτάει να εξαφανίζει πετώντας τα στα δημόσια ουρητήρια ή στο Σηκουάνα, το μπλε πανωφόρι, η φορεσιά του αλήτη και τέλος το «άχρωμο» γκρίζο κουστούμι που φοράει από τη μέρα της εξαφάνισής του.

Αυτή είναι λοιπόν η διαδρομή του Πόπιγκα προς τη γυμνότητα και την αλήθεια που «δεν υπάρχει» για την περίπτωσή του όπως αισθάνεται ο ίδιος υποχρεωμένος να ομολογήσει στο τέλος στο γιατρό του ψυχιατρείου.

Το κόκκινο σημειωματάριο και ο χάρτης
Τι προσπαθεί όμως να γράψει στο κόκκινο σημειωματάριό που κρατά μαζί του κατά την περιπλάνησή του από το Κρόνιγκεν στο Άμστερνταμ και από εκεί στο Παρίσι και κάποτε πιο νότια στο Ζυβισύ; Το κόκκινο σημειωματάριο είναι το ημερολόγιο ταξιδιού αυτού του ματαιωμένου πλοίαρχου που φεύγει επί τέλους με το τρένο των ονείρων του την επομένη της καταστροφής του κόσμου του. Ημερολόγιο ταξιδιού και χάρτης που λειτουργεί σαν το σταθερό πλαίσιο από όπου κρατιέται η αφήγηση. Είναι το σημείο του προσανατολισμού και της νοηματοδότησης: Αυτό που δεν μπορεί να γράψει στην έκθεσή του στο ψυχιατρείο, αυτό που δεν μπορεί να πει μια Σεχραζάτ μια και ο Πόπιγκα κοιμάται κάθε βράδυ - λευκές νύχτες – με μια διαφορετική γυναίκα σε φτηνά ξενοδοχεία του Παρισιού. Γράφει στο σημειωματάριό του τις σκέψεις του και τα σημεία της διαδρομής του ενώ επί πλέον συντάσσει επιστολές προς τους δημοσιογράφους και τον επιθεωρητή της αστυνομίας. Ο χάρτης ως σύμβολο είναι παρών από την πρώτη σκηνή του δράματος, από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου όταν όλα τα πρόσωπα του έργου, που θα γνωρίσουμε στη συνέχεια και που προς το παρόν είναι φιγούρες χωρίς πρόσωπο, παίρνουν τη θέση τους πάνω του. Τα βλέπουμε μέσα από ένα μαγικό κουτί σε διαφορετικές θέσεις στο χάρτη, σε καθημερινές σκηνές της ζωής τους που για μας δεν έχουν α κ ό μ η νόημα μια η ιστορία δεν έχει γραφτεί:

Ο Γιούλιους ντε Κόστερ, το αφεντικό του

βρίσκεται θρονιασμένος στο καφενείο «Πετί Σαιν Ζωρζ»
[στο Κρόνιγκεν ] και μεθούσε εντελώς συνειδητά
ενώ
στο Άμστερνταμ, σε ένα δωμάτιο του «Κάρλτον», κάποια Πάμελα έκανε το μπάνιο της,
και

Στο Παρίσι, σ’ ένα μικρό εστιατόριο της οδού Μπλανς, στο «Μελί» κάποια Ζαν Ροζιέ, που ήταν κοκκινομάλλα, έτρωγε σε ένα τραπέζι παρέα με κάποιον Λουί...
και
στο Ζυβισύ, κοντά στο σταθμό διαλογής των τραίνων, στο δρόμο
για το Φονταινεμπλώ, ένας γκαραζίστας και η αδελφή του η Ρόζα…
Όλα τα πρόσωπα έχουν πάρει τις θέσεις τους στο χάρτη ενώ ο Κέες Πόπιγκα ζει στον περίκλειστο κόσμο του με τη γυναίκα του, την οποία αποκαλεί μαμά όπως κάνουν και τα δυο παιδιά του. Η γεωγραφία όμως, στην ακίνητη μορφή της, εισβάλει στην κανονικότητα του σπιτιού με το λεύκωμα με κάρτες που η σύζυγος συλλέγει από τα κουτιά του κακάο δεύτερης διαλογής:

«αυτές οι κάρτες τοποθετούνταν μέσα σε ένα ειδικό λεύκωμα που, όταν σε μερικά χρόνια συμπληρωνόταν, θα αναπαριστούσε με χρώματα όλα τα λουλούδια της γης.»
Ο σύζυγος, καθισμένος στην πολυθρόνα του, γυρίζει τα κουμπιά του ραδιοφώνου. Το γυάλινο καντράν με τα ονόματα των πόλεων είναι ο χάρτης του αλλού όπως πάντα…

Μια παρτίδα σκάκι
Όταν λοιπόν αφήνει πίσω του το Κρόνιγκεν με το νυχτερινό τρένο, ο Κες Πόπινγκα κρατά μαζί του ένα κόκκινο σημειωματάριο – θυμηθείτε το παλίμψηστο σημειωματάριο του ήρωα του Πωλ ΄Ωστερ (5) που παρακολουθούσε όμως τη διαδρομή κάποιου άλλου – καταγράφει τις κινήσεις του με την ακρίβεια των κινήσεων μιας παρτίδας σκακιού. Άλλωστε για σημειωματάριο σκακιού πρόκειται. Υπάρχουν ήδη σημειωμένες δύο παρτίδες, «δηλαδή δύο σελίδες γεμάτες σκακιστικά σύμβολα».

Η σκακιέρα λοιπόν, ο χάρτης με τα 64 τετράγωνα, που με μονοσήμαντο τρόπο παριστάνονται με το ζευγάρι ενός γράμματος και ενός αριθμού – όπως και τα πλοία στη ναυμαχία – είναι ο περιορισμένος χώρος που θα κινηθεί ο Πόπινγκα. Η σειρά των θέσεων σε αυτές τις καταγραφές αποδίδει τη χρονική διαδοχή, την εξέλιξη της παρτίδας, που μέσα από τις καθορισμένες τροχιές των πιονιών, των ίππων, των αξιωματικών περιορίζουν βαθμιαία τις κινήσεις του βασιλιά ως την τελική του παράδοση.
Απώλεια πιονιών – απογύμνωση του ήρωα από τη ζωτική του ενέργεια, από τα χρήματα και από τα ρούχα του, περιορισμός των κινήσεων του αυτή είναι και η προδιαγεγραμμένη πορεία του Πόπινγκα. Όντας δεινός σκακιστής, περιφέρεται με θράσος στις σκακιστικές λέσχες του Παρισιού κερδίζοντας τις παρτίδες. Είναι όμως και βασιλιάς του σκακιού μια και αυτός πρόκειται να παραδοθεί στις γραμμές του τραίνου στη θεαματική κίνηση παράδοσης ματ. Βασιλιάς μα και τρελός του σκακιού μια και εξαφανίζει αστειευόμενος τον αξιωματικό (τρελό) του αντιπάλου σε ποτήρια μπύρας ή φλιτζάνια τσαγιού και εξαφανίζεται και αυτός από το Κρόνιγκεν, ο γυμνός βασιλιάς γυμνός του παραμυθιού αφού πρόκειται στο τέλος να βγάλει όλα τα ρούχα του…
Το κόκκινο σημειωματάριο λοιπόν αποτελεί την χαρτογράφηση της πορείας με σύμβολα, με ονόματα πόλεων και με χρόνους.

Η «αλήθεια» ενός κόσμου από ψηλά
Ο Κες Πόπιγκα λοιπόν, ο άνθρωπος που μιλούσε άπταιστα τέσσερεις γλώσσες αρχίζει την περιπλάνηση ταξιδεύοντας με ένα νυχτερινό τρένο

«σαν εκείνα που έρχονταν και επανέρχονταν στα όνειρα του Πόπινγκα, ένα τρένο με κουκέτες, με κουρτινάκια τραβηγμένα στα παράθυρα των κουπέ, με λαμπάκια πάνω από τα κρεβάτια και ταξιδιώτες που μιλούσαν διάφορες γλώσσες, ένα διεθνές τρένο δηλαδή, που διέσχισε σε λίγες ώρες τα σύνορα τριών κρατών»
Το τρένο των ονείρων του – διεθνές και πολύγλωσσο – διασχίζει τα σύνορα τριών χωρών χαράσσοντας νοερά τη διαδρομή του στο χάρτη. Και ο Σιμενόν, γαλλόφωνος Βέλγος ζει στη Γαλλία ενώ ο ήρωάς του ταξιδεύει προς Παρίσι από τη γειτονική Ολλανδία.

Ο πολύγλωσσος Πόπιγκα διαβάζει τις εφημερίδες όλης της Ευρώπης και μαθαίνει ότι καταζητείται από την αστυνομία. Όσο για τη φωτογραφία του – κομμάτι οικογενειακής φωτογραφίας στο καθιστικό του – αυτή έχει ταξιδέψει πιο μακριά και από αυτόν. Έχει κάνει το γύρο του κόσμου στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.



Αυτό τον κόσμο στην ολότητά του, όπως και την αλήθεια για τον εαυτό του προσπαθεί να συλλάβει σαν μια εικόνα από ψηλά. Με αφορμή τη μέρα των Χριστουγέννων, φαντάζεται ότι είναι Χριστούγεννα ταυτόχρονα σε όλη τη γη.
«Ο Πόπιγκα, φαντάστηκε τον κόσμο όπως θα τον έβλεπε κανείς από ένα αεροπλάνο, αν το αεροπλάνο πήγαινε πολύ γρήγορα και ανέβαινε πάρα πολύ ψηλά: Μια τεράστια σφαίρα λευκή από το χιόνι, με πόλεις και χωριά που τα εντόπιζε εδώ κι εκεί, από τις εκκλησιές των οποίων τα καμπαναριά φαίνονταν σαν γιγαντιαία καρφιά…Και σε όλες αυτές τις εκκλησίες φώτα, λιβάνια, σιωπηλοί πιστοί να κοιτάζουν μια φάτνη…»
Αυτή είναι λοιπόν η αλήθεια του ακίνητου χάρτη που συλλαμβάνει ο Πόπιγκα. Η ομοιότητα του κόσμου με τον εαυτό του, η ομοιομορφία όλων των τόπων της γης.

«Όμως δεν ήταν η πραγματικότητα! Κατ’ αρχάς στην ανατολική Ευρώπη η εκκλησία θα είχε τελειώσει εφ’ όσον εκεί ήταν τώρα μια μετά τα μεσάνυχτα! Στην Αμερική ήταν ακόμα ημέρα. Και παντού, έξω από τις εκκλησίες οι νέγροι μιλούσαν για τις υποθέσεις τους, οι κοπέλλες ζεσταίνονταν με καφέδες και ποτά αφού πρώτα έκαναν πεζοδρόμιο, ενώ οι θυρωροί των ξενοδοχείων…»

Αυτή η αλήθεια λοιπόν δεν υπάρχει! Η αιτία βρίσκεται σε αυτές τις διαφορές του χρόνου και των πολιτισμών, στη διαφορετικότητα, στη ζώσα γεωγραφία αυτή της κίνησης που δεν συλλαμβάνεται από το χάρτη, που διαφέρει ριζικά από το λεύκωμα με τις κάρτες της γυναίκας του. Η έλλειψη επικοινωνίας, ο πύργος της Βαβέλ, η διαφορά των γλωσσών είναι η αιτία της τρέλας…

« - Παράξενος τύπος…
- Δεν σας φαίνεται λίγο μουρλός;
Κι ο σιδηροδρομικός κατέληξε:
- Όλοι οι ξένοι έτσι είναι. Επειδή δεν τους καταλαβαίνουμε…»

Ο χάρτης και η σκακιέρα
Εξοντωτική περιπλάνηση λοιπόν στους δρόμους του Παρισιού, προσπαθώντας να μην ξοδεύει πια πολύ « ξαφνικά έγινε τσιγκούνης, γιατί αυτά τα χρήματα, στα οποία δεν έδινε μέχρι τώρα και πολλή σημασία, αποκτούσαν μια ιδιαίτερη αξία», επιδιώκοντας να μην περνάει δυο φορές από την ίδια τοποθεσία. Ο χάρτης όμως απαραίτητος και πανταχού παρών:
«Έτσι, για καμιά ώρα περίπου σταμάτησε μπροστά σε ένα χάρτη της πόλης, στην είσοδο ενός σταθμού του μετρό. Είχε αξιοθαύμαστη μνήμη για τα τοπογραφικά δεδομένα. Οι συνοικίες, οι κεντρικές αρτηρίες, οι λεωφόροι, καταγράφονταν στο μυαλό του με χαρτογραφική ακρίβεια και όταν ξανάρχισε την περιπλάνησή του, μπορούσε να προσανατολίζεται χωρίς να ζητάει πληροφορίες.»
Παρατηρεί το χάρτη όπως παρατηρεί τη σκακιέρα:

«όλη την ώρα δεν έκανε τίποτε άλλο από το να παρατηρεί τη σκακιέρα, της οποίας όλα τα κομμάτια καταγράφονταν στο μυαλό του με μεγάλη ακρίβεια, όπως προηγουμένως ο χάρτης με τις περιοχές του Παρισιού.»

Ο χάρτης και η γυμνότητα
Πώς όμως συναρθρώνεται και εναρμονίζεται η πορεία προς την γυμνότητα του Κέες εκτός φυσικά από τη συνεχή ενδοσκόπηση του εαυτού του την οποία καταγράφει στο κόκκινο σημειωματάριο και την πολιορκία του βασιλιά στην συμβολική παρτίδα σκάκι που είναι η περιπλάνησή του από το πουριτανικό Κρόνιγκεν στο Παρίσι των απολαύσεων; Ο χάρτης είναι μόνο η αφήγηση;

Ιδού το ενοποιητικό εύρημα του Σιμενόν: Ο χάρτης μας δείχνει τον πυρήνα, οδηγεί στην γυμνότητα..

«…μελετώντας το χάρτη του Παρισιού προηγουμένως είχε κάνει μια ανακάλυψη. Στο Χρόνιγκεν, όπως στις περισσότερες πόλεις, υπάρχει ένα μοναδικό κέντρο, γύρω από το οποίο συγκεντρώνονται τα σπίτια όπως η σάρκα του φρούτου που περιβάλλει τον πυρήνα.
Όμως ο Κέες διαπίστωνε ότι αν και υπάρχει ένα, δύο, ακόμα και τρία μεγάλα κέντρα στο Παρίσι, επιπλέον κάθε συνοικία έχει το δικό της πυρήνα τα καφενεία της, τα σινεμά της, τις αίθουσες χορού, τις πολυσύχναστες αρτηρίες της.

Άρα, ο κάτοικος της Γκρενέλ δεν ερχόταν στο μπουλβάρ Σεν Μισέλ για να παίξει σκάκι, ούτε ο κάτοικος του Παρκ – Μονσουρί! Λοιπόν αρκούσε να ψάξει πολύ καλά σε κάθε γειτονιά…»
Αυτό είναι λοιπόν. Το οικιστικό περίβλημα κάθε συνοικίας και το κέντρο της, η σάρκα του φρούτου και ο πυρήνας του, το ένδυμα και ο γυμνός εαυτός…

Απεκδύεται βαθμιαία τις συνήθειές του, απεκδύεται από ότι τον απαρτίζει, ακόμα και από το πούρο του «υποτάχτηκε στην ιδέα με πολύ κόπο γιατί το πούρο αποτελούσε κομμάτι του εαυτού του», απεκδύεται τελικά τον εαυτό του…

Ποια είναι η αλήθεια για την περίπτωση του Κέες Πόπιγκα;
Αναδίπλωση στη ματαιότητα του ακίνητου χάρτη – στο παράλογο της αναζήτησης της αλήθειας – που η απατηλή της όψη του αποκαλύπτεται όταν περπατά στα παρισινά βουλεβάρτα συντροφιά με έναν «δήθεν» τουρίστα που προσποιείται ότι είναι Αμερικάνος. Τα γραμματόσημα που δεν ξέρει πώς να κολλήσει και ο μικροπωλητής που τους πλησιάζει και τους «έδειχνε πονηρές καρτ – ποστάλ» είναι οι προπομποί της γεωγραφίας που εισβάλλει πάλι στο μικρόκοσμό του μπαρ όπου
«δε βρισκόταν πλέον στη Γαλλία, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες» και όπου ο διάκοσμος σε έκανε να σκέφτεσαι ότι βρίσκεσαι σε κάποιο «υπερατλαντικό ταξίδι» ή σε κάποιο «εξωτικό λιμάνι». Η γεωγραφία ως πλάνη που του δίνει ένα καθοριστικό πλήγμα απογυμνώνοντάς τον από τα τελευταία του χρήματα καθώς ο δήθεν τουρίστας τον ληστεύει.
Και στο τέλος;Μετά τις επανειλημμένες προσπάθειες να εξηγήσει ποιος είναι και ποιος δεν είναι, στους φρενολόγους όταν γυμνός παραιτείται ως βασιλιάς του σκακιού στο ματ, που να τους εξηγεί «από τη στιγμή που η παρτίδα είχε παιχτεί»;

Έγκλειστος πλέον στο φρενοκομείο

«χρησιμοποιώντας τις σελίδες του τετραδίου έφτιαξε μια σκακιέρα για να παίζει μόνος του. Όχι επειδή βαριόταν, γιατί δε βαριόταν ποτέ, αλλά περισσότερο από ένα είδος συναισθηματισμού προς το παρελθόν».

Ακόμα και ο γιατρός του φρενοκομείου, βλέποντας τη σκακιέρα, θα παρασυρθεί και θα επιχειρήσει να παίξει μαζί του μια παρτίδα σκάκι. Ο Κέες Πόπινγκα όμως που έψαξε στη ζωή του την αλήθεια για την περίπτωσή του, θα τον εκπλήξει εξαφανίζοντας, για άλλη μια φορά τον αξιωματικό του, τον τρελό, σε ένα φλιτζάνι τσάι…



(*) Η ιστορία του Κέες Πόπινγκα

Ο Πόπιγκα επιβιβάζεται στο τρένο της επιθυμίας μια και τα χρήματα του αφεντικού και η κατάρρευση του κόσμου του καταλύουν στην αρχή την εκδήλωση της επιθυμίας αρχικά για τη γυναίκα του αφεντικού του και κατόπιν για την Πάμελα, την πόρνη πολυτελείας που ο Γιούλιους ντε Κόστερ συντηρεί σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο του Άμστερνταμ την οποία συναντά και της εκδηλώνει την επιθυμία του «να περάσει μαζί της όπως ο Γιούλιους ντε Κόστερ» . Επειδή η Πάμελα βρίσκει αστεία την αξίωσή του και γελά μαζί του, εκείνος τη δολοφονεί αφήνοντας όμως ως επισκεπτήριο το χαρτοφύλακά του, και αναχωρεί για το Παρίσι.
Στην περιοχή του Μουλέν Ρουζ και της Μονμάρτης, γνωρίζεται με την κοκκινομάλλα Ζαν Ροζιέ και περνά μαζί της μια λευκή νύχτα στο ξενοδοχείο. Εκείνη μαθαίνοντας ότι τον κυνηγά η αστυνομία, τον φυγαδεύει νοτιότερα, στο Ζυβισύ, με τη βοήθεια μιας σπείρας κλεφτών αυτοκινήτων και του προστάτη της του Λουί. Ο Πόπινγκα, μετά ένα διάστημα το σκάει από το γκαράζ της σπείρας και επιστρέφει στο Παρίσι όπου περιπλανιέται στους δρόμους, στις σκακιστικές λέσχες μια και είναι καλός σκακιστής και περνά τα βράδια του κάθε βράδυ με διαφορετική κοπέλα σε διαφορετικό ξενοδοχείο για να μην τον βρει η αστυνομία.
Στέλνει γράμματα στην αστυνομία και στις εφημερίδες για να τους εξηγήσει την «αλήθεια» για την περίπτωσή του, αλλάζει ρούχα, προσπαθεί να απαλλαγεί από οτιδήποτε είναι χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του και τέλος, αφού τον ληστέψουν και εξαντληθεί σωματικά από τις ατέλειωτες περιπλανήσεις, αποφασίζει να αυτοκτονήσει – γυμνός – στις γραμμές του τραίνου από όπου, εμποδίζοντάς τον την υστάτη ώρα θα τον κλείσουν σε φρενοκομείο.



(1) Georges Simenon, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ, μετάφραση ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΚΑΡΩΦ, Εκδόσεις Άγρα 2004
(2) Ο ΣΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ Ο ΓΥΜΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, του Γ.Ν. Πεντζίκη, επίμετρο στο παραπάνω
(3) "J'ai lu votre dernier conte... C'est presque ça, mais ce n'est pas ça. Il est trop littéraire. Il ne faut pas faire de littérature. Pas de littérature, et ça ira."
Sylvie Lausberg, L'Écrivain de l'homme nu écrira toujours dépouillé στο http://www.trussel.com/maig/ls-ecrivainf.htm
(4) Πετώντας πέτρες στη στέγη: Μέρες ραδιοφώνου http://waxtablets.blogspot.com/2008/10/blog-post_24.html
(5) Το παλίμψηστο σημειωματάριο ή γράφοντας στο λαβύρινθο της Νέας Υόρκης:
http://waxtablets.blogspot.com/2009/04/blog-post.html
(6) http://www.critiqueslibres.com/i.php/vcrit/2512






Οι πίνακες με τα τραίνα του Paul Delvaux προέρχονται από τους δικυακούς τόπους:
Trains du soir:
http://reisserbilder.at/images/imagesgross/Delvaux_Trains_Soir_Evening_Abendzug_Eisenbahn_railway_SH1376_g.jpg La gare forestiere:
http://3.bp.blogspot.com/_YI716PmtXDg/SSgFGlYSypI/AAAAAAAAAmc/N02R-DGgzEY/s1600-h/delvaux_forestiere.jpg
Small train station at night:
http://www.metmuseum.org/special/Matisse/images/4.L.jpg
Τhe viaduct:
http://www.artinthepicture.com/artists/Paul_Delvaux/viaduct.jpeg
The iron age:
http://www.artknowledgenews.com/files2008/PaulDelvauxTheIronAge.jpg
Le soir tombe:
http://www.tschuffology.de/images/pic_surrealism/delvaux_soir.jpg
Gare la nuit
http://www.tschuffology.de/images/pic_surrealism/delvaux_gare_nuit.jpg
Le veilleur:
http://www.tschuffology.de/images/pic_surrealism/delvaux_veilleur.jpg
La gare de Huy:
http://www.tschuffology.de/images/pic_surrealism/delvaux_gare_huy.jpg


75 σχόλια:

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Αγαπητή Πόλυ
έρχομαι εδώ ενθουσιασμένος και συγκινημένος για την αναγνωστική ανταλλαγή στην οποία τόσο προκλητικά μας προσκαλείς. Προκλητικά με την έννοια της δημιουργικής πρόκλησης και όχι της επεξηγηματικής οκνηρίας. Κι αυτό θα επιχειρήσω αλλά φοβάμαι πως θα επεκταθώ πολύ και σκέπτομαι να αρχίσω να γράφω σύντομα σχόλια που θα αντιστοιχούν στα αντίστοιχα υποκεφάλαια της ανάρτησής σου. Στη συνέχεια - και αργότερα, αφού οι φίλοι του ιστολογίου σου συμμετάσχουν - θα επανέλθω για μια σύνθεση των όσων επιμέρους θα ανταλλάξω μαζί σου. Είναι καλός τρόπος ή καταχρώμαι της φιλοξενίας σου; Το διαχειρίζεσαι όπως νομίζεις.:):):):):)

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Σαν στο σπίτι σου.

βαγγελης ιντζιδης είπε...

1. Ο τρόπος ανάγνωσης του κόσμου

Ανταλλάσσω την αφήγηση του Σιμενόν και την ερμηνευτική έκθεση της αφήγησης αυτής στην ανάρτησή σου με την ιστορία για να γυρίσω πάλι στην αφήγηση του Σιμενόν.
Αυτός ο κύριος Κέες διαβάζει αλλά διαβάζει ως αναλφάβητος. Εξηγούμαι. Υπάρχει μια υποσημείωση στο βιβλίο του ΄Αντερον, Φαντασιακές Κοινότητες, την οποία και παραθέτω σε μτφρ. Π.Χαντζαρούλα, εκδ. Νεφέλη (1997). Στην υποσημείωση αυτή [10, σ.62] ο ΄Αντερσον εγκιβωτίζει ένα σχόλιο του Μαρκ Μπλοχ από το βιβλίο του Φεουδαλική Κοινωνία:
"Αυτό δε σημαίνει ότι οι αναλφάβητοι δε διάβαζαν. Αυτό που διάβαζαν, όμως, δεν ήταν λέξεις αλλά ο ορατός κόσμος. "Στα μάτια όλων αυτών που ήταν ικανοί να στοχαστούν, ο υλικός κόσμος σπάνια ήταν κάτι παραπάνω από μια μάσκα. πίσω από την οποία συνέβαιναν όλα τα σημαντικά πράγματα΄ τον θεωρούσαν μια γλώσσα που προοριζόταν να εκφράσει μέσω συμβόλων μια βαθύτερη πραγματικότητα"
Ο ήρωάς του Σιμενόν ένας αναλφάβητος. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΄Ισως και για αυτό η Κολέτ (γυναικεία ευφυία σύμφωνα και με το σκανδαλώδες βιβλίο της Κρίστεβα) παρατήρησε στον Σιμενόν πως «σχεδόν τα κατάφερε να μη γράφει λογοτεχνία».
Τι διαβάζει ο Κέες; Διαβάζει στις σημειώσεις και στον κόσμο ολάκερο σκακικά σύμβολα, χάρτες, τρένα, πουκάμισα, αστικούς περίμετρους, ξενοδοχεία, χρήματα, φωτογραφίες και εικόνες. Διαβάζει όχι τις λέξεις αλλά την υλικότητα ενός κόσμου μέσα από την οποία αποζητά την συνάντησή του με την αλήθεια και την επιθυμία. Τις μελετά ως τις υλικές συνθήκες-πλαίσια εντός των οποίων πρέπει να συγκροτήσει την αληθινή του υποκειμενικότητα.
Αυτή η κρυμμένη πραγματικότητα είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να ειπωθεί με γλώσσα αφού πέρα από την γλώσσα υπάρχει η υλικότητα και πέρα από την υλικότητα ή καλύτερα πίσω από αυτήν υπάρχει μια δράση, μια αέναη κινητικότητα, πίσω από την πολυγλωσσία της Βαβέλ αναζητάται η συνάντηση με το θεϊκό ή την αλήθεια ή την επιθυμία με αυτό το ισχυρό ΄Αλλο.
Αυτός ο αναλφάβητος ήρωας χρησιμοποιεί τη γλώσσα, τη γραφή, ως μάσκα, ως υλικότητα πίσω από την οποία αναζητά την κρυμμένη πραγματικότητα, το κρυμμένο νόημα. Η γλώσσα του όντας ένα τέτοιο σύμβολο δεν μπορεί να αναγνωστεί και δεν μπορεί να γίνει κάτι πέρα από σύμβολο ένας λόγος μέσα από τον οποίο θα συγκροτηθεί. Η ίδια η γλώσσα δεν είναι γλώσσα για την έκφραση είναι εμπόδιο για την αλήθεια, η οποία συγκροτημένη από γλώσσα γίνεται και αυτή ένα εμπόδιο.
Ο Κέες είναι ο αναλφάβητος ήρωας που αντιλαμβάνεται τη βουβή γλώσσα της αθανασίας αλλά και τη νεκρή λέξη της αλήθειας της (για να θυμηθούμε και αυτή τη μυστική προσέγγιση του Μπενγιαμιν). Αλλά αν η υλικότητα η ίδια είναι σύμβολα και γλώσσα πίσω από την γλώσσα είναι πάλι η γλώσσα αλήθεια. Η αλήθεια ως εμπόδιο. Η πραγματικότητα ως εμπόδιο. Η ύπαρξη ως εμπόδιο. Ο Κέες αποζητά την αλήθεια, την απογύμνωσή του, ως το καταφύγιο της εξαφάνισής του. Αυτό είναι η ψύχωση; ΄Η μήπως αυτό είναι η άμυνά του. Και είναι άμυνα είναι άμυνα απέναντι σε τι;
(ακολουθεί σχόλιο 2).

Πόπη η μπανάλ είπε...

Έλεος, πολυαγαπημένοι μου! Χωρίς όλες αυτές τις αναφορές, τις ανταλλαγές και τις αναγνωρίσεις δεν μπορούμε να κάνουμε; Μπας και με όλα τούτα έχουμε λησμονήσει ότι μερικοί από τους πρωταρχικούς λόγους για τους οποίους αγαπήσαμε (όσοι αγαπήσαμε) το διάβασμα ήταν
- γιατί μας συντρόφευε,
- γιατί ήταν ένας βολικός και διόλου απαιτητικός φίλος,
- γιατί μας διασκέδαζε,
- γιατί μαζί του η ώρα κυλούσε σαν νεράκι κ.ο.κ.;
Αν τώρα ακόμα και στην αστυνομική λογοτεχνία (της οποίας επίσης είμαι φανατική αναγνώστρια) διυλίσουμε έτσι τον κώνωπα, φοβάμαι ότι η κάμηλος θα μας καθίσει στο στομάχι... Λίγη ελευθερία στα διαβάσματά δεν βλάπτει. Πώς λέγανε "η τέχνη για την τέχνη"; Ε, "το διάβασμα (ιδίως του αστυνομικού) για το διάβασμα", θα συμπλήρωνα, κι ας με λέγατε μπανάλ.
Υπογραφή: πόπη η μπανάλ

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Καλημέρα αγαπητή Πόπη
χαίρομαι για τον δικό σου τρόπο να διαβάζεις και να απολαμβάνεις λογοτεχνία
Σε εκείνο όμως το πρώτο πρόσωπο πληθυντικού που χρησιμοποιείς (εμείς, εμάς) κάποιοι δεν χωρούν γιατί έτσι απολαμβάνουν το διάβασμα εκείνοι. Κατά συνέπεια δε φαντάζομαι πως θέλεις να επιβάλλεις το δικό σου τρόπο σε όλους και δεν διεκδικείς την εκπροσώπηση των πάντων με εκείνο το εμείς. Κατά συνέπεια σε ευχαριστώ που μας προτείνεις τη την ¨ανάγνωση για την ανάγνωση", την έχω κι εγώ απολαύσει αλλά θα μου επιτρέψεις να σου πω πως περισσότερο απολαμβάνω αυτό που πολλούς μήνες τώρα συζητώ με άλλους φίλους του ιστολογίου αυτού και που έχει να κάνει με μια άλλη πρακτική της ανάγνωσης σύμφωνα με την οποία διαβάζω σημαίνει ανταλλάσσω με το κείμενο τα δικά μου κείμενα, διαβάζω το κείμενο και παρεμβαίνω στο σχεδιασμό του νοήματός του. Είναι μια άλλη σχολή και αυτή όπως και η δική σου. Καμιά από τις δύο δεν είναι μπανάλ
και όποιος θέλει την επιβολή κάποιας ως φυσικής και αντικειμενικής πάνω στις άλλες σχολές/τρόπους ασφαλώς και να ήθελε δε μπορεί να το κάνει.
Συνεχίζω τώρα την αναγνωστική ανταλλαγή μου με την ανάρτηση της Πόλυς δίχως απολογίες για το δικό μου τρόπο.
Καλημέρα
Βαγγέλης Ι.

Studiolum είπε...

What a surprise that we don’t have this book in Hungarian, while I thought that everything by Simenon had been translated. Fortunately some libraries have it in French. I'll read it as your precious notes made me really curious of it. Thank you for the inspiration! – Tamás

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Aγαπητή Πόλυ
Συνεχίζοντας το σχόλιο (1) στην πολυτροπική σου ανάρτηση όπου το κείμενο του Σιμενόν αναδεικνύεται πολλαπλώς σημαίνον αν λάβει κανείς υπόψη του την περίοδο στην οποία γράφεται (οι συσχετισμοί του βιβλίου του Σιμενόν με τη Ναυτία του Σαρτρ και τον Ξένο του Καμύ δεν είναι τυχαίοι από τους ομότεχνους και ομόγλωσσους με εκείνον συγγραφείς). Το εκφώνημα "το ενδιαφέρον με τους εγκληματίες, κ.Πόπινγκα, είναι ότι είναι ακριβώς όπως ο καθένας" αναπλαισιώνει το κείμενο του Σιμενόν πέρα από το είδος (genre) της αστυνομικής λογοτεχνίας.
Πράγματι - και εξαιτίας των αναγνωστικών ανταλλαγών - το κείμενο αυτό επιδέχεται αναγνώσεις πέρα από μια επίπεδη ανάγνωση ενός φιλμ νουάρ (όπως υπάρχουν και φιλμ νουάρ που χρησιμοποιούν το είδος αυτό για να πουν πολλά και σημαντικά για την κοινωνία και τον πολιτισμό μας).
Κατά συνέπεια το κείμενο αυτό του Σιμενόν χρησιμοποιεί το αστυνομικό μυθιστόρημα ως αφορμή για να πει πολλά περισσότερα πέρα από μια ευθύγραμμη και αστυνομικού δελτίου αφήγηση.
Το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος είναι το όχημα για να ειπωθούν και να ερμηνευθούν - στο βαθμό που ερμηνεύονται - τα σημεία ενός πολιτισμού που ανακαλύπτει στην περίοδο του τέλους του μεσοπολέμου πως το παράλογο:
-των πολέμων των χαρακωμάτων και των αερίων στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο,
-των ολοκληρωτικών καθεστώτων στη σκοτεινή ευρωπαϊκή ήπειρο της περιόδου αυτής με την εγκαθίδρυση ολοκληρωτικών καθεστώτων
- των εγκλημάτων του Β΄παγκοσμίου πολέμου που βρίσκεται προ των πυλών στην Ευρώπη

μας αφορά όλους. "το ενδιαφέρον με τους εγκληματίες, κ.Πόπινγκα, είναι ότι είναι ακριβώς όπως ο καθένας", όπως ο καθένας φύλακας στρατοπέδων συγκέντρωσης όπως ο καθένας συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών του Φράνκο ή του Μουσολίνι ή του Στάλιν ή του Χίτλερ. Ακριβώς όπως ο καθένας μας είναι ένας από τους τυράννους αυτούς.
Ο Κέες όμως επιλέγοντας να παραδοθεί στο παράλογο επιλέγει και να δει την αλήθεια πίσω από αυτό. Το επιχειρεί πραγματικά ή δεν το αντέχει και διαφεύγει στην τρέλα;
Θα δούμε (μάλλον σε ένα τρίτο σχόλιο)... αργότερα.
Βαγγέλης Ι.

Ανώνυμος είπε...

Η ανάγνωση δεν κάνει το πλεκτό ξανά κουβάρι αλλά ανακαλύπτει πτυχές που είναι άγνωστες στον συγγραφέα ή μαθαίνει απ' αυτόν τη δομή και το νόημα. Αν ο Λαβύρινθος του βιβλίου χρειάζεται έναν ακόμη λαβύρινθο, δε θα πάρω ...Προφανώς χρειάζεται την ηρωϊδα του μίτου, απλά.
«Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν» του Ζωρζ Σιμενόν.
Απο τον εύστοχο τίτλο αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι ο 'πρωταγωνιστής' Κ.Πάπιγκο δεν ταξιδεύει.-
Επιπλέον μία εναλλακτική αντίδραση υπάρχει στο ποίημα "Αρνηση" του Γεωργίου Σεφέρη, δεν ξέρω αν εγράφη προ ή μετά τα "τρένα" του Σιμενόν, ωστόσο ο αναγνώστης δεν έχει αυτό το εμπόδιο. Μία κριτική ανάγνωση αποδεικνύεται πάντα απτόν συσχετισμό με πηγές και γεγονότα εκτός του υπ' όψιν βιβλίου.
"Πήρε τη ζωή του λάθος" και δεν έφαγε απτον λωτό να ξεχάσει την αποτυχία για μίαν ακόμη αρχή.
Χώθηκε στο "κέρινο καλούπι" της μνήμης σαν νεοσσός, αντί να σπάσει το τσόφλι ξανά και ξανά.

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Πολυαγαπημένη μου Πόπη,

που δεν είσαι καθόλου μα καθόλου μπανάλ.

Αντιλαμβάνομαι την ενόχληση που μπορεί να σου προκαλεί η ανάγνωση αυτών των αναρτήσεων.

Είναι σα να χάνεται η μαγεία της απόλαυσης που ενδεχομένως κάποιος πολύ προσωπικά και πολύ μοναχικά νιώθει από την ανάγνωση ενός βιβλίου.
Τα αστυνομικά δεν εξαιρούνται.
«Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις» και έτσι δεν θα επικαλεστώ τις προθέσεις μου, ούτε βέβαια το ότι γνωριζόμαστε αρκετά καλά για να κερδίσω την εύνοιά σου ή έστω την ανοχή σου για τις διυλιστικές των κωνώπων φλυαρίες μου που διάβασες.

Όμως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Μου είναι αδύνατον να “διαβάσω” το συγκεκριμένο βιβλίο του Σιμενόν σαν απλό αστυνομικό. Το σημειωματάριο της σκακιέρας με παραπέμπει στο (επίσης) κόκκινο σημειωματάριο της τριλογίας της Νέας Υόρκης του Πωλ ΄Ωστερ, και η σκακιέρα αναπόφευκτα σε άλλες σκακιέρες στη λογοτεχνία όπως στην Αλίκη πίσω απο τον καθρέφτη του Λιούις Κάρολ, ή στον Πίνακα της Φλάνδρας του Αρτούρο Περέζ Ρεβέρτε για να μην πω ότι τι πιόνι στο φλιτζάνι του τσαγιού μου θυμίζει περιέργως τα σύνορα των κόσμων θαυμάτων και πραγματικότητας και τις τεϊοποσίες – και καφεποσίες - στις λογοτεχνικές δίκες στις οποίες έχω αναφερθεί σε μια προηγούμενη ανάρτηση
. Όσο για τους χάρτες…
Και εδώ και στον τρελό του Μπερζεράκ ο κύριος Σιμενόν τους χρησιμοποιεί ασυστόλως!

Τα περί γυμνού ανθρώπου είναι δικά του λόγια.

Δεν αποτελεί επομένως παρά πλευρά της δικής μου αναγνωστικής απόλαυσης το να γράφω και να σχολιάζω τους συνειρμούς μου και καθόλου επίδοση σε κάποια - ανύπαρκτη ούτως ή άλλως - λογιοσύνη.

Εννοείται ότι τα σχόλια αρνητικά ή θετικά και οι ανταλλαγές είναι ευπρόσδεκτες και απολύτως σεβαστές, ιδιαιτέρως όταν προέρχονται από αγαπημένους φίλους των οποίων η γνώμη μετρούσε και πάντα θα μετράει…

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Dear Tamás

The fact that it is not an inspector’s Maigret case - un vrai pollard - may be explains this decision, i.e. the non existence of a translation in Hungarian.
I believe that “Le fou de Bergerac” is also a masterpiece. Nevertheless, people that are Simenon’s fan think that it is rather boring…

Awaiting for your comments – après la lecture – thanks again for your visit.

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Airgood,

Ελπίζω να σε καλύπτει – εν μέρει – το σχόλιο με το οποίο απάντησα στη φίλη μου την Πόπη, που δεν είναι καθόλου μπανάλ.

Η ανάρτηση αυτή δεν αποτελεί επεξήγηση, ούτε μίτο σε κανένα λαβύρινθο,

Πρόκειται για ημερολόγιο ανάγνωσης που το ιστολογείν μας δίνει την δυνατότητα – και την ευκαιρία – να κοινοποιούμε. Το ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτή την ανταλλαγή συμμετέχει και ο Βαγγέλης Ιντζίδης που σκοπεύει να συνεχίσει και με άλλα σχόλια τις σκέψεις και τους συνειρμούς από τη δική του ανάγνωση.

Με υπερδεσμό βρίσκεις και την ανάγνωση του Σταύλου σε άλλο μπλογκ.

Δεκτές φυσικά και άλλες αναγνώσεις αλλά φυσικά και οι επιφυλάξεις για το εγχείρημα…

βαγγελης ιντζιδης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
βαγγελης ιντζιδης είπε...

Aγαπητή Πόλυ
[(α)- ΤΩΡΑ]Οι αναρτήσεις σου αλλά και οι αναγνωστικές ανταλλαγές που προτείνεις και κάποιοι από εμάς αντιπροτείνουμε φαίνεται πως αρχίζουν και συγκροτούνται ως μια τροπικότητα δημιουργικότητας από τις πολλές και ενδιαφέρουσες δημιουργικές τροπικότητες της Μπλογκόσφαιρας ή Ιστολογικής σφαίρας. Μάλιστα αυτή η ιστολογική σφαίρα αποτελεί μια ηλεκτρονική εκδοχή δημόσιας σφαίρας.(αν διατηρούσαμε ανώνυμα blogs/ιστολόγια τότε θα ήταν πάλι μια ενδιαφέρουσα δημιουργική τροπικότητα σε μια ηλεκτρονική ιστολογική σφαίρα στο όριο του δημόσιου και ιδιωτικού).
[(α΄)-ΤΟΤΕ] Κατά συνέπεια δεν μπορεί παρά να (σε και με) ενδιαφέρει αυτή η ιδιωτική ανάγνωση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ από τον κ.Κεες. Ο ήρωάς μας σημειώνει στο κόκκινο σημειωματάριό του (ιδιωτικός χώρος) και χαρτογραφεί το δημόσιο χώρο. Επιδιώκει από τη δική του εσωτερικότητα/ιδιωτικότητα να κινηθεί στο δημόσιο χώρο από την ιδιότυπη αλήθεια της απάτης και του εγκλήματος, από την ιδιωτικότητα της ανείπωτης παθογένειας να κινηθεί στο δημόσιο χώρο της επίσης ανείπωτης κοινωνικής παθογένειας. Από τη μια η ιδιωτικότητα της αρρώστιας και από την άλλη η πολιτική κρίση. Μια κρίση που πλανάται σε ολόκληρη την Ευρώπη (τότε στη δεκαετία του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη) [και τώρα;]
[(β)- ΤΩΡΑ ] Είναι κάποιοι και συζητούν με πολύ κέφι για τα όσα τους φέρνει στο νου η ανάγνωση ενός κειμένου και μάλιστα ταξιδεύουν μέσω του κειμένου αυτού και σε άλλα κείμενα. Μετά ανακαλύπτουν πως κάλλιστα αυτά που ανταλλάσσουν με αφορμή ένα κείμενο τους oδηγεί και σε άλλα πεδία, λόγου χάρη, το κοινωνικό, το πολιτικό, το φιλοσοφικό ή/και το ψυχαναλυτικό ενδεχομένως. Κινούνται, δρουν, δημιουργούν ανταλλάσσοντας πεδία στη γεωγραφία του στοχασμού κατά την ιστολογική επικοινωνία τους (δίχως "ιστούς").
[(β΄)-ΤΟΤΕ] Ο κ. Κεες είναι ακίνητος αλλά επιθυμεί να φύγει και κινηθεί με αυτό που παρατηρεί να κινείται(τα τρένα). Και από την πολυθρόνα μιας οικογενειακής ιδιωτικότητας με όλα τα στοιχεία μιας νεκρής σύμβασης αποφασίζει να ζήσει από την οπτική του αφεντικού του. Αυτός ο επί χρόνια λογιστής στο πίσω γραφείο τολμά την κίνηση και το ταξίδι. Επιχειρεί κι αυτός να ανταλλάξει τη νεκρή – και από συμφέρον επιλεγμένη – συμβία του με την ερωμένη του αφεντικού του, να ανταλλάξει τη απάτη του θανάτου του αφεντικού του (σκηνοθετημένη αυτοκτονία) με τη δική του επιδίωξη να ζήσει. Δεν τα καταφέρνει και στο τέλος παραδίδεται στο θάνατο με τη διπλή όψη και ως θύτης (δολοφονεί) και ως θύμα (επιδιώκει να αυτοκτονήσει πραγματικά αυτός ή απονεκρώνεται έγκλειστος ενός φρενοκομείου). Κάτι δεν πήγε καλά με τις ανταλλαγές του.
Τι είχε να ανταλλάξει; ΄Όχι τη δική του εκδοχή. Ήθελε (;) να γίνει ένας άλλος – το αφεντικό του – διατηρώντας όμως τα δικά του όνειρα και τις δικές του εμμονές. Εν μέρει ένας άλλος και εν μέρει ο ίδιος. Εμμονιακά προσηλωμένος στον πρώην υπάλληλο του γραφείου-εαυτό του (ταύτιση του εργασιακού ρόλου με το υπαρξιακό είναι) ανήμπορος να χειραφετηθεί έστω με τα λεφτά του αφεντικού του και την δυνατότητα να ταξιδέψει προς την επιθυμία δεν αναρωτιέται τι επιθυμεί ο ίδιος αλλά παθητικά – πάλι ως υπάλληλος επιζητεί να υπηρετήσει την επιθυμία του αφεντικού -κι αποφασίζει να πάει στην ερωμένη του κ.ντε Κόστερ.

βαγγελης ιντζιδης είπε...

[(γ)-ΤΩΡΑ και (γ΄)-ΤΟΤΕ] Προφανώς είναι εμφανέστατο πως οι φίλοι αυτοί (για τους οποίους μιλώ ΄και του α και στο β και είναι κάποιοι σαν εμάς εδώ) ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΕΣ Ή ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ (να..., λόγου χάρη, η σύνθεση που έκανες με διαλόγους ανάμεσα στον ΄Οστερ και τον Πεσσόα λες και βρέθηκαν, πράγματι, στη Λισαβόνα. Για μια στιγμή μάλιστα μπήκε σε ένα από τα τραμ και η ιστολογική φίλη Justme και συνομίλησε με τον έναν από αυτούς. Τι εξαίσια ανάρτηση κι αυτή!).Κατά συνέπεια εδώ με αφορμή ένα κείμενο παράγονται άλλα κείμενα. Μοιραζόμαστε την εμπειρία που ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ. Αν κάποιος θέλει κάτι να μοιραστεί μαζί μας καλώς
αλλά αν κάποιος θέλει να μας υποδείξει τη δική του λαβυρινθώδη ή λιγότερο λαβυρινθώδη ανάγνωσή του επίσης πολύ καλά.
Έτσι κι αλλιώς εσύ δημιουργείς τις χαρτογραφήσεις και θα μας οδηγήσεις όλους στην έξοδο δίχως υποδείξεις για τον τρόπο του καθενός.

βαγγελης ιντζιδης είπε...

΄Ετσι κι αλλιώς ο ιδιωτικός και ο δημόσιος λαβύρινθος δεν είναι αποτέλεσμα μιας μόνον επιλογής και είναι γνωστό από τη ψυχοθεραπεία μέχρι τη λογοτεχνική θεωρία και τα λογοτεχνικά κείμενα πως οι λαβύρινθοι είναι πολλοί και βρίσκονται ακόμα και εκεί που θεωρεί κάποιος πως περπατά σε ευθύ – ίσιο – δρόμο.
Από την άλλη είναι γνωστό πως με το επιχείρημα της απλότητας έχουν φυλακιστεί άνθρωποι που θέλησαν να εξαπατήσουν τους καλούς και καλοκάγαθους Αρείους (για αυτό και κάηκαν στη Νυρεμβέργη όλα τα πολύπλοκα της εποχής λαβυρινθώδη βιβλία από Μαν μέχρι Μπρεχτ και Φρόυντ) αλλά και άνθρωποι που θέλησαν να εξαπατήσουν τους καλούς και αγαθούς μπολσεβίκους τους οποίους προστάτευε το δόγμα Ζντάνοφ ή και άνθρωποι που θέλησαν να εξαπατήσουν τους καλούς και αγαθούς καθολικούς Ισπανούς και Ιταλούς την υγεία των οποίων προστάτευε ο Μουσολίνι και ο Φράνκο!
Και τότε και τώρα εμείς ή όσοι επιλέγουν/επέλεξαν – βούληση – τη δημιουργική από την επεξηγηματική/κανονιστική σκέψη δεν υποδεικνύουμε σε κανένα αλλά τι είναι το απειλητικό που οδηγεί με τόση έμφαση άλλους να μας υποδεικνύουν τους δικούς τους τρόπους που μπορεί για τους ίδιους ακριβώς λόγους να φαίνονται σε μας λαβυρινθώδεις;….
Η ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΩΣ ΑΙΤΗΜΑ
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗ-ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ (πρβλ. Ρασνιέρ, Ο Αδαής Δάσκαλος ή/και Αλέν Μπαντιού, Το Είναι και το Συμβάν).
[δ΄] ΤΟΤΕ αλλά και [δ] ΤΩΡΑ
Ο κ.Πόπινγκα επιχειρεί να χειραφετηθεί, να εξηγήσει στέλνοντας επιστολές προς τις εφημερίδες για το ποιος είναι, πώς βρέθηκε μπλεγμένος σε όλα αυτά. Αλλά ο δημόσιος λόγος δεν φαίνεται ικανός να θέλει – πολιτική επιλογή – να υιοθετήσει το λόγο του. Δεν είναι παρά εκείνος ο υπάλληλος που εκ της θέσεώς του είναι μόνον ύποπτος για τα όσα διαπράττει κινούμενος με την άνεση ως να ήταν αφεντικό. Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΦΑΙΡΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΜΙΑΣ ΑΓΡΙΑΣ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗΣ. Στις πόλεις, στην ύλη που αποτυπώνουν οι χάρτες, κυριαρχεί η αστυ-νομία (ο νόμος του άστεως) η πολιτική τάξη και η διεκδίκηση από μια μερικότητα, από έναν ιδιωτικό χώρο, της δημόσιας σφαίρας, η ανάγκη του ιδιωτικού λόγου να ακουστεί στο δημόσιο λόγο και να αναγνωριστεί από τους δημόσιους φορείς του εγκλεισμού (αστυνομία – σωφρονιστικό – και ψυχίατρο – ψυχιατρικό σύστημα) είναι καταδικασμένη. Η αλήθεια του κ.Πόπινγκα θέλοντας να ξεφύγει από την εξωτερική πολιτική τάξη και να διερευνηθεί σε μια συνάντηση του ιδιωτικού με το δημόσιο, σε μια ανταλλαγή, καταλήγει σε οικτρή και βίαιη αποτυχία. Το έγκλημα και η διακυβέρνηση από τον οποιοδήποτε άνθρωπο είναι απαγορευτική. Μόνον ορισμένοι πρέπει να εγκληματούν επειδή μόνον ορισμένοι πρέπει να κυβερνούν.
ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ. Κυρίως οι ανταλλαγές που ανατρέπουν τους ρόλους του σχήματος κυρίαρχος-κυριαρχούμενος ή για να το πούμε αλλιώς οι ανταλλαγές που ανατρέπουν κάθε σχήμα κυριαρχίας μέσω της χειραφέτησης. μΈΣΩ ΤΗς ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (βλέπε και τα σπουδαία κείμενα των φιλοσόφων στο ιστολόγιο [http://thrymmata.blogspot.com].

Ε…αυτό επιχειρείς (και εμείς μαζί σου) με τις αναγνωστικές ανταλλαγές.
Για αυτό και επειδή είμαι γερό (και όχι σκληρό) καρύδι δεν πρόκειται να ρίξω τον αξιωματικό μου μέσα στην κούπα τσαγιού. Καθώς από κάτι τέτοια ξεκίνησαν όλες οι δίκες - θυμάμαι τώρα τη σχετική ανάρτησή σου - της Αλίκης του Κάρολ, του Γιόζεφ Κ. του Κάφκα και του ήρωα στον Ξένο του Καμύ.
Η νύχτα είναι καλή γιατί και η τύχη ήταν πάντα καλή με τους έχοντες και ανταλλάσσοντες.
Βαγγέλης Ιντζίδης

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Τι κάνει λοιπόν τον κ.Κεες να θυμώνει τόσο και να σκοτώνει την ερωμένη του αφεντικού του που συναντά;
Τι είναι εκείνο το στριγκό γυναικείο γέλιο που ακούγεται λίγο πριν εισέλθει ο Γιόζεφ Κ. στην αίθουσα της δίκης του (Η Δίκη, Κάφκα);
Από εκείνο τη στιγμή που το γέλιο αυτό ήχησε στα αυτιά του, ο κ.Κέες βυθίζεται στο εμμονιακό κόκκινο σςημειωματάριό του (κόκκινο έτσι; το χρώμα έχει πάρα πολλές σημειολογικές διαστάσεις)
Το γελοίο και οι τραγικές του επιπτώσεις...Τι αρνήθηκε το γέλιο στον κ. Κέες και τι αρνήθηκε ο ίδιος στον εαυτό του;
Η απάντηση δόθηκε όταν μερικά (δύο ή τρία χρόνια μετά ή κι όλας πριν) ο Λακάν υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή και ο Σιμενόν δηλώνει δεκαετίες μετά
" ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"
Αυτή η δήλωση του Σιμενόν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΩΔΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΣΙΜΕΝΟΝ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
Βαγγέλης Ιντζίδης

Ανώνυμος είπε...

Περί "Επιχειρήματος απλότητος" και "αίτημα μη κυριαρχίας".
Ολοφάνερη η αισθητική προτίμηση μεταξύ της Βαβέλ και της Φάτνης. Πράγματι η απλότητα είναι δίκοπη, εξαρτάται απτην Ηγεσία της εν λόγω Μάζας, αν την οδηγεί στον αναλφαβητισμό ή στην Γη της Επαγγελίας.
Με ένα "εν τούτω νίκα" κυβερνιέται ο κόσμος, ή με "τα πάντα ρεί" ή με τις "10 εντολές" ή, ουκ έστι τέλος.
Αν ο συγγραφέας ακολουθεί την "αναλυτική δήλωση" λογικά ο αναγνώστης ακολουθεί τη "συνθετική a posteriori-εκ τωμ υστέρων δήλωση"
Αρκεί να στίψει την 'πέτρα' για δυο τρείς σκέψεις που αρκούν για τον μίτο απτήν έξοδο του Λαβυρίνθου του Σιμενόν, ανεξαρτήτως άν κανείς συναντά ή όχι τον Μινώταυρο.

ναυτίλος είπε...

Εξαιρετικά όσα γράφεις, Πόλυ, όπως πάντα άλλωστε! Αυτή τη φορά για ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία. Τις πρώτες σελίδες του μυθιστορήματος θα τις ζήλευαν και οι καλύτεροι συγγραφείς μη αστυνομικών μυθιστορημάτων!

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Βαγγέλη,

Φορτωμένος και όχι απογυμνωμένος όπως ο Πόπινγκα με τις ακαδημαϊκές σου αποσκευές κλείστηκες για τα καλά στο συρμό των σχολίων, από όπου εκπέμπεις τους στοχασμούς σου αριθμημένους και με τάξη, όχι μόνο στοχαζόμενος πάνω στις αθέατες πλευρές του κειμένου αλλά δημιουργώντας γέφυρες και ανταλλαγές με το μέσα και το έξω, το παρελθόν και το παρόν…

Δημιουργικός λάρητας λοιπόν του διαδικτύου, χαρτογραφείς νέες διαδρομές δημιουργικότητας που ενδεχομένως να μοιάζουν με προδοσία (απάτη/απογοήτευση) από τα /των βιβλιοπαρουσιάσεων, με τον τρόπο του Μαργκρίτ – από το Βέλγιο, τη χώρα εν μέσω τόσων πολιτισμών και αυτός όπως ο Σιμενόν και ο Ντελβώ – όπου στον πασίγνωστο πίνακά του που φέρει το όνομα η προδοσία των εικόνων δηλώνει γράφοντας στον πίνακα που «αναπαριστά» μια πίπα, «αυτό δεν είναι μια πίπα». Δεν είναι γιατί δεν μπορείς να τη γεμίσεις, δεν είναι γιατί δεν μπορείς να την καπνίσεις.
Με τον τρόπο του Μαργκρίτ λοιπόν, μπορούμε να πούμε, ότι η αναγνωστική ανταλλαγή είναι μια προδοσία της ανάγνωσης (του βιβλίου) – για τους ίδιους λόγους που εκείνη η πίπα δεν είναι πίπα.

Επιμένω ίσως λίγο παραπάνω σε αυτό, γιατί αυτό είναι. Προδοσία. Οι αναρτήσεις και οι ανταλλαγές εδώ δεν υποκαθιστούν την ανάγνωση, ίσως να την αναπαριστούν, δεν επεξηγούν αλλά (ανα) δημιουργούν με τις δημιουργικές – όπως πάντα – επικλήσεις των πνευμάτων που συντελούνται και σε αυτό το ιστολόγιο αλλά και στο Substratum όπου φράσεις του Καντ, του Μπένγιαμιν ή του Χέγκελ βρίσκονται ενσωματωμένες στους στίχους των ποιημάτων και παρωδίες του Κάφκα στα σχόλια…

Χειραφέτηση λοιπόν από την ανάγνωση. Αυτό είναι μια προδοσία.

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Βαγγέλη,

Συνεχίζω τώρα την συζήτηση για το μέσα και το έξω, την ανταλλαγή ανάμεσα στο δημόσιο και στον ιδιωτικό χώρο που με αυτό τον εξαίρετο τρόπο έχεις αναπτύξει.

Το μέσα και το έξω δεν ήταν αυτό το «the outside us inside» ή « the inside us outside» που είχες αναφέρει τότε στην ανάρτηση για τον τρελό του Μπερζεράκ και εγώ εμμονιακά συνέδεα με την αποτύπωση στο χάρτη;

Το «μέσα και το έξω» δεν είναι που αναφέρει ο Σιμενόν όταν μιλά για τον πυρήνα και το περίβλημα της πόλης; (πρβλ ο χάρτης και η γυμνότητα)

Από αυτή τη μεταφορά λοιπόν, δηλαδή την πόλη καρπό, δηλαδή οργανισμό επίτρεψέ μου να αναφερθώ σε μια άλλη κατά τη γνώμη μου σημαντική μεταφορά του μέσα και του έξω από την «άλλη» κουλτούρα.

Κατά τη δημιουργία των οργανισμών από τα έμβρυα, την οντογέννεση, τότε που τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται διαιρούμενα και διαφοροποιούνται για να πάρουν τη θέση τη μορφή και τη λειτουργία που θα έχουν στο μέλλον στον οργανισμό, τα κύτταρα που θα αποτελέσουν τον μελλοντικό εγκέφαλο, προέρχονται από το εξώδερμα, δηλαδή το αρχικά α π ό λ υ τ ο έ ξ ω, το περίβλημα του οργανισμού.

Αυτό που τώρα πια την εποχή των φώτων θεωρούμε ως πυρήνα, ως κέντρο (;) του οργανισμού αν ένας τέτοιος – δυιστικός διαχωρισμός επιτρέπεται , που να θεωρεί δηλαδή ότι η έδρα της σκέψης και της συνείδησης είναι «μέσα» και ο υπόλοιπος οργανισμός έξω, και πάλι αυτό έχει προκύψει από μια α ν τ α λ λ α γ ή, μια και το κέντρο, ο πυρήνας ήταν αρχικά έξω και ήταν εκτεθειμένος, στην αρχή της ζωής σε όλες τις δυνατές αλληλεπιδράσεις και ανταλλαγές με το περιβάλλον.

ναυτίλος είπε...

Με τον Σιμενον-βομβαρδισμό σου, μου άνοιξε η όρεξη για λίγο Σιμενόν. Ευτυχώς έχω 2-3 αδιάβαστα από την Άγρα.

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Ναυτίλε,

Σου εύχομαι καλή ανάγνωση.

Να περιμένουμε λοιπόν και από τα μέρη σας τους καρπούς αυτών των αναγνώσεων…

Εγώ δεν στο κρύβω, από εσένα – από τις αναρτήσεις σου δηλαδή – άρχισα να διαβάζω, τον τρελό του Μπερζεράκ, πήρα μάλιστα και τα τρία βιβλία που παρουσιάζεις εκεί.

Το γαλάζιο δωμάτιο δεν το έχω διαβάσει ακόμη. Από ότι γράφεις είναι από τα πιο σκοτεινά.

Τα λέμε…

Ανώνυμος είπε...

Κυρία Χατζημανωλάκη
ο ιστολογικός συνομιλητής σας, Βαγγέλης Ι., είναι υπεύθυνος για τη γνωριμία μας με το ιστολόγιό σας.
Τις εντυπωσιακές σας αναρτήσεις ένα ηλεκτρονικό φόρουμ πραγματικής αναδημιουργίας των κειμένων και αναγνωστικών ανταλλαγών.
Επί σειρά αναρτήσεων διαβάζουμε και σχολιάζουμε το περιεχόμενό τους και τα σχόλια των συνομιλητών σας. Τροφοδοτείτε με πρωτοτυπία τις απογευματινές συναντήσεις μας εδώ στις Βρυξέλλες.
Τώρα βαλθήκαμε (μια παρέα συναδέλφων του Βαγγέλη Ι.)να διαβάσουμε και οι επτά το βιβλίο του Σιμενόν. Χειραφέτηση-ανάγνωση, Ιδιωτική-Δημόσια Σφαίρα, δημιουργία-επεξήγηση. Δίπολα σκέψης που μας αφορούν.
Να είστε καλά
Ντόρα Τσιαγκάνη

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Καλησπέρα Ντόρα,


Το Βέλγιο έχει λοιπόν την τιμητική του.

Από τον Σιμενόν, τον παράξενο σταθμάρχη Πωλ Ντελβώ και τον Μαργκρίτ που είναι όλοι Βέλγοι, να και εσείς οι επτά από τις φιλόξενες Βρυξέλλες που θεωρώ περίπου δεύτερη πατρίδα μου μια και πέρασα εκεί μια από τις πιο δημιουργικές και ζωντανές περιόδους της ζωής μου, που αποφασίζετε - χαρά μας - να συμμετάσχετε σε αυτό το γαϊτανάκι.

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και καλές αναγνώσεις!

Νάστε πάντα καλά.

Kees Poppinga είπε...

Πήρα από το Άμστερνταμ το τρένο στις εικοσιτρείς και εικοσιέξι, δεύτερη θέση.

Λίγο αργότερα αισθάνθηκε την ανάγκη να σημειώσει κάτι ακόμη:

Δεν καταλαβαίνω γιατί η Πάμελα γέλασε όταν της είπα τι ήθελα. Τόσο το χειρότερο για κείνη! Δεν μπορούσα να φύγω έτσι. Τώρα πρέπει να κατάλαβε.

Αν τουλάχιστον είχε χαμογελάσει ή είχε απαντήσει κάτι ειρωνικό! Ή έστω και να είχε θυμώσει! Αλλά τίποτα από αυτά! Αφού πρώτα κοίταξε τον Κέες από την κορφή μέχρι τα νύχια, ξέσπασε σε ένα ασυγκράτητο γέλιο, ένα γέλιο ηχηρό, υστερικό, που τράνταζε το λαιμό της και την έκανε ακόμη πιο θελκτική.

- Σας απαγορεύω να γελάτε! Είπε αυστηρά.
Όμως εκείνη συνέχισε ακόμη πιο δυνατά, μέχρι που της ήρθαν δάκρυα στα μάτια κι
εκείνος την άρπαξε από τους καρπούς.
- Δεν θέλω να γελάτε!
Την έσπρωξε βίαια στο κρεβάτι κι εκείνη έπεσε.
Όσο για την πετσέτα, βρισκόταν εκεί δίπλα στο χέρι του, δίπλα στο βραδινό φόρεμα.

Ανώνυμος είπε...

"σας απαγορεύω να γελάτε", εδώ ο Πόπινγκα (Πομπηίας;) προσιδιάζει στον ρόλο του μοναχού στο "Ονομα του Ρόδου" καταδιώκτη "Του βιβλίου του γέλιου (και της λήθης)".
Αν δεν ταπεινωθεί εμπρός της, αν δεν πλύνει τα πόδια της, αν δεν γίνει έσχατος, αν δεν μετατρέψει την κοροϊδία σε σάτιρα δεν έχει σωτηρία, βυθίζεται στην κινούμενη άμμο όπως αποδεικνύει ο Ζ. Σιμενόν.
Στον αναγνώστη έγκειται να μαζέψει τα "απλωμένα σύκα" απο μία ταράτσα και να κρίνει κριτικά τοποθετημένα μέσα σε ένα μικρό κουτί για την μεταφορά στην αγορά Ιδεών ή να στραγγίξει τα σταφύλια ενος αμπελώνα και να τα χώσει σε λίγα μπουκάλια με το τζίνι της ενόρασης.

βαγγελης ιντζιδης είπε...

΄Ηδη έχοντας εντοπίσει αυτό το γέλιο της γυναίκας στο κέντρο του ενδιαφέροντός μου σχετικά με τον κ.Κ.Πόπινγκα, να που ο ίδιος μπαίνει να μας πει/διαβάσει (από το σημειωματάριο) τα λόγια του αλλά και τα λόγια του αφηγητή του (αν και όλα τα λόγια - εδώ - τα λέει ο αφηγητής που μυστηριωδώς έχει πρόσβαση στο σημειωματάριο του ήρωά του).
Με απασχολεί πάρα πολύ αυτή η σχέση του γέλιου με το γέλιο της γυναίκας πάλι στη Δίκη του Κάφκα αλλά και το γέλιο ως έναρξη της περιπέτειας - καταδίωξης εν προκειμένω - του Πόπινγκα.
Εξαιρετικά χρήσιμες οι ανταλλαγές που προτείνει ο ιστολογικός συνομιλητής μας airwood σχετικά με το γέλιο και τον ευχαριστώ για αυτό.
Η έναρξη - αφορμή (;), σημείο πλοκής απλώς (;) - του εγκλήματος με το γέλιο ή καλύτερα η τοποθέτηση του γέλιου της ερωμένης του αφεντικού στην έναρξη της καταδίωξης του Πόπινγκα με οδηγεί - άλογα ίσως - στη θέση του Schelling "Η έναρξη είναι η άρνηση εκείνου με το οποίο αρχίζει με αυτή".
Κι υπόσχομαι να επανέλθω με αυτήν την έναρξη-άρνηση.
Βαγγέλης Ι.

βαγγελης ιντζιδης είπε...

"Η έναρξη είναι η άρνηση εκείνου που αρχίζει με αυτή".
Το ξαναγράφω προς αποφυγή παρανοήσεων από ασύντακτη μετάφραση.
Αλλά στο γρίφο προστέθηκε και ο γρίφος του F.W.J. Schelling.
Αλλά μάλλον ο ένας κρατά το κλειδί για τον άλλο.
Τα λέμε
Καλημέρα
Β.

Ανώνυμος είπε...

Ισως φταίει η μεταφράστρια του Schelling ή ο ίδιος εκτός αν κάνω λάθος όταν καταλαβαίνω ότι
"η (κάθε) αρχή είναι η άρνηση του φινάλε της προηγουμένης αρχής",
ευχαριστώ πάντως για τον διάλογο, την καλησπέρα μου.

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Φίλες και φίλοι
θα μου συγχωρήσετε μια απίστευτη ηχητική εμμονή που με οδηγεί στα ακόλουθα λάθη: Να λέω τον Ρανσιέρ λανθασμένα Ρασνιέρ και τον Μπαντιού λανθασμένα Μπαντιέ (το ότι δεν είμαι της γαλλικής δε σημαίνει πως πρέπει να εμμένω σε αυτό το λάθος). Επίσης συγγνώμη που μετέτρεψα τον καλό άνεμο ή τον άνεμο του καλού airgood σε άνεμο του ξύλου airwood!!!
Kαλό Σαββατοκύριακο!
υγ μόλις βρω ελάχιστο έστω ελεύθερο χρόνο θα επανέλθω
Βαγγέλης

Γεφυριστές είπε...

Χαιρετώ σας Πόλυ και εσάς που σχολιάσατε τόσο ενδιαφέροντα θέματα.

Δεν σας κρύβω ότι συμφωνώ σε πολλά σημεία με την άποψη της Πόπης ως φανατική αναγνώστρια της αστυνομικής λογοτεχνίας. Πόλυ, εσείς θα το έχετε μάλλον διαπιστώσει από το e-book για τον Σερ.

Ωστόσο μου αρέσει να διαβάζω και τους συνειρμούς, τις συσχετίσεις τις διασταυρώσεις των άλλων αναγνωστών ειδικά όπως η δική σας περίπτωση που μελετάτε ιδιαίτερα ένα κείμενο. Φθάνει να μην "αδυνατίζει" το βιβλίο μελέτης.

Ο καθένας από εμάς εισπράττει εκείνο που επιθυμεί να εισπράξει από ένα βιβλίο, παρατηρεί και κρατά εκείνο που αντέχει και επεξεργάζεται εκείνο για το οποίο έχει τα εργαλεία να επεξεργαστεί. Έτσι πολλές φορές -τις περισσότερες- οι αναλύσεις ξεπερνούν όχι μόνο τον συγγραφέα αλλά αποπροσανατολίζουν και τον αναγνώστη.

Ασφαλώς δεν εννοώ ότι κάτι τέτοιο επιχειρείται από τον διάλογό σας. Αλλά μια και τέθηκε το ζήτημα το αποτυπώνω.

Σας χαιρετώ

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Αγαπητή μου Αλέκα,

Ευχαριστώ για τη βραδινή επίσκεψη και για τις πολύ ευγενικές σου παρατηρήσεις.

Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που μέχρι τώρα γινόταν κατά κόρον στο ιστολόγιό μου (πρβλ Ωστερ + χάρτες + Αλεξάνδρου, ΄Ωστερ + Πεσσόα, Μοράντε + Χάισμιθ, Κόνραντ και χάρτες, Σολωμός + Κάρολ, Εβελυν Βω + Κάρεν Μπλίξεν) φαίνεται κάπως παράφωνο όταν καταπιάνεται με τη λεγόμενη αστυνομική λογοτεχνία.

Ευτυχώς – ελπίζω - δεν συνέβη κάτι τέτοιο με τις αναρτήσεις για τα δυο βιβλία του Κόναν Ντόυλ Σέρλοκ Χολμς (η φθαρμένη γραφομηχανή και ο Πέρσης ποιητής Χαβίζ και η περιπέτεια με τα ποδήλατα).

Αισθάνομαι στην κυριολεξία να με βαραίνει η « προδοσία» που ανέφερα σε προηγούμενο σχόλιο. Η αστυνομική λογοτεχνία, ή θα στέκεται στο κατώφλι σαν φτωχός συγγενής που δεν διαθέτει τα πιστοποιητικά λογοτεχνικότητας ή στο απυρόβλητο από άλλου είδους επεξεργασίες και ανταλλαγές που ενώ για άλλα έργα δεν ενοχλούν εδώ όμως προκαλούν σε αγαπητούς φίλους δυσφορία.

Καταγράφοντας λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου αυτή τη διαπίστωση, θέλω να καταθέσω δύο ακόμα παρατηρήσεις που αφορούν όχι τόσο στην ποιότητα αλλά στην «αστυνομικότητα» των δυο αυτών βιβλίων του Σιμενόν.

Α) Στην περίπτωση του Τρελού του Μπερζεράκ, το βιβλίο στα φόρουμ των συζητήσεων που έχουν δημιουργήσει οι λάτρεις του Σιμενόν θεωρείται από τα λιγότερο καλά, «βαρετό» και με αδυναμίες στην πλοκή. Η πλευρά του χάρτη – όλα σχεδόν τα βιβλία του Σ. έχουν χάρτες και δρομολόγια τρένων – δεν αναδεικνύεται όπως στην ανάρτηση αυτή με τόσο εμμονή, ως το ατού τρόπον τινά, το ισχυρό σημείο του βιβλίου. Κατά τη γνώμη μου δηλαδή, από την τοπογραφική ανάγνωση/ανάρτηση δεν αδυνατίζει αλλά ισχυροποιείται η ανάγνωση του βιβλίου.

Β) Στην περίπτωση του Κέες Πόπινγκα και πάλι, η «αστυνομικότητα» του βιβλίου είναι ασθενής. Κάποιοι ακούω τώρα δεν το κατατάσσουν καθόλου στα αστυνομικά. Αυτό άλλωστε υπονοείται στα εισαγωγικά της ανάρτησης, όταν συσχετίζεται – δικαίως – με τη λογοτεχνία του παραλόγου (Σαρτρ και Καμύ).

Επομένως, με το ελαφρυντικό αυτής της ιδιαιτερότητας αυτών των δύο βιβλίων, σε ευχαριστώ Αλέκα για τις πολύτιμες παρατηρήσεις σου.

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Αγαπητή Πόλυ
Αυτό το έξοχο κείμενο που ενώ επιμένουμε να το βλέπουμε ως αστυνομικό μυθιστόρημα καταφέρνει αξιοποιώντας τις τεχνικές του είδους να υπερβαίνει την ειδολογική του κατάταξη.
Κι ασφαλώς δεν είναι τυχαίο πως αυτό είχαν ήδη επισημάνει στοχαστές και συγγραφείς σύγχρονοι και μεταγενέστεροι του Σιμενόν...(αναφέρεσαι σχετικά και στην ανάρτησή σου).

Εκείνο που θέλω να σχολιάσω είναι το απόσπασμα που αντέγραψε από το διαδικτυακό επέκεινα η περσόνα του Kεες Πόπινγκα για χάρη μας!:)

Ή ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΓΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΕΣ ΦΩΝΕΣ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ


Δεν καταλαβαίνω γιατί η Πάμελα γέλασε όταν της είπα τι ήθελα.
Γέλασε - το λέει/σημειώνει ο Πόπινγκα
Στη συνέχεια ο ίδιος το μετριάζει
δημιουργώντας μια αντικλίμακα
γέλασε - (Αν τουλάχιστον) είχε χαμογελάσει - (ή είχε απαντήσει) κάτι ειρωνικό! -(Ή έστω και να είχε) θυμώσει!

Σκέπτεται - σημειώνει μια αντίστροφη πορεία (αντικλίμακα) από το έντονο γέλιο της στο χαμόγελο στη συνέχεια στην ειρωνεία και τέλος στο θυμό.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΑΛΛΑ ΑΝΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ (όπως πριν) ΚΑΘΟΔΙΚΑ
[1] Αφού πρώτα κοίταξε τον Κέες από την κορφή μέχρι τα νύχια,

[2] ξέσπασε σε ένα ασυγκράτητο γέλιο,
[3]ένα γέλιο ηχηρό,
[4] υστερικό,
[5]που τράνταζε το λαιμό της και την έκανε ακόμη πιο θελκτική.
[6] Όμως εκείνη συνέχισε ακόμη πιο δυνατά, μέχρι που της ήρθαν δάκρυα στα μάτια κι


Από τη μια η κάθοδος των διαβαθμίσεων και από την άλλη στο η άνοδος των διαβαθμίσεων - αντικλίμακες και κλίμακες (σύμφωνα με την ορολογία της αφηγηματολογίας - όπως θυμάσαι από τα χρόνια που διδάσκαμε λογοτεχνία στα απολύτως απαιτητικά προγράμματα του INTERNATIONAL BACCALEAUREATE)

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ Η ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΝΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

ΤΗΝ ΕΚΤΗ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΟΔΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ "Όμως εκείνη συνέχισε ακόμη πιο δυνατά, μέχρι που της ήρθαν δάκρυα στα μάτια κι..." Ποιος τη δημιουργεί/λέει; Ο Κέες Πόπινγκα ή ο αφηγητής;

ΠΡΟΣΕΞΑ ΠΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΠΙΝΓΚΑ ΕΜΠΛΕΚΕΤΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ

ΑΣ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΔΙΠΛΑ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ (του πρωταγωνιστικού αφηγηματικού προσώπου και του αφηγητή - που ωστόσο, όπως θα δούμε, συγχέονται)
-----------
- Σας απαγορεύω να γελάτε![ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥ ΠΟΠΙΝΓΚΑ]-Είπε αυστηρά.[ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΦΗΤΗΤΗ}
-------------
Όμως εκείνη συνέχισε ακόμη πιο δυνατά, μέχρι που της ήρθαν δάκρυα στα μάτια κι εκείνος την άρπαξε από τους καρπούς [ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΤΗ].
----------------------
- Δεν θέλω να γελάτε! [ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΠΟΠΙΝΓΚΑ}
-------------------
Την έσπρωξε βίαια στο κρεβάτι κι εκείνη έπεσε.
Όσο για την πετσέτα, βρισκόταν εκεί δίπλα στο χέρι του, δίπλα στο βραδινό φόρεμα.
ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ - ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΣΥΓΧΕΟΝΤΑΙ - ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ ή Ο ΠΟΠΙΝΓΚΑ? (μια πρώτη ανάγνωση όπως αυτή που έκανα εγώ απόψε εις παραλίαν της Αρτέμιδος δεν με μπέρδεψε αλλά μια ανάγνωση περισσότερο προσεκτική δίχως το Νικολάκη της διπλανής φίλης να ουρλιάζει επειδή του μπήκε άμμος στα μάτια με έκανε να δω ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι απλά. Αφού έφυγε δηλαδή και από τα μάτια μου η άμμος του συστήματος του λογοτεχνίζεσθαι απολιτικ από τα μάτια μου!)Ιδού λοιπόν:

Πρόκειται για την αφηγηματική ειρωνεία καθώς η φωνή του ήρωα απηχείται στη φωνή του αφηγητή και αντίστροφα σε σημείο το σημειωματάριο να γίνεται ένα πεδίο συνάντησης των φωνών...
Βιάζομαι να αποκαλύψω εκείνο που όρισε ο Λακάν την ίδια περίοδο με τον Σιμενόν και σε άλλο πεδίο (εκείνο της ψυχανάλυσης)
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΦΟΥΚΩ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΟΠΤΙΚΗ
Υπάρχει ένα όριο πέραν του οποίου κάποια πράγματα δεν είναι δυνάμενα να αποτελέσουν το αντικείμενο της σκέψης και της αναγκαιότητας και δεν μπορούν να σχηματοποιηθούν και να αποτυπωθούν.



Βαγγέλης Ιντζίδης

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Σε αυτό το όριο κινείται το σημειωματάριο
ΚΑΙ Ο ΣΙΜΕΝΟΝ ΩΣ ΑΛΛΟΣ ΦΛΩΜΠΕΡ (που είπε - τω όντι - "η Μαντάμ Μποβαρύ είμαι εγώ")
ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ ΔΗΛΩΝΕΙ
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΠΙΝΓΚΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ
Είναι ο θάνατος του συγγραφέα και η αντικατάστασή του από τον αφηγητή που διαχέεται στη φωνή του ήρωα είναι οι φωνές που σημειώνονται είναι οι τόποι που συμβολοποιούνται σε χάρτες και σκακιστικά σύμβολα.Είναι η εποχή που το μυθιστόρημα αυτονομείται με τις αλήθειες του να ενδημούν μόνον σε αυτό. Είναι η εποχή που ουδόλως πλέον ανατρέχουμε στο "τι θέλει να πει ο συγγραφέας" αλλά εστιάζουμε στο "τι θέλει να πει η αφηγηματική φωνή". Αυτή η εποχή έχει συντελεσθεί προπολεμικά ενώ στη χώρα μας αρχίσαμε δειλά - δειλά να το λέμε στους δασκάλους - θυμάσαι;- το 1993 και μόνον που δεν πήγαν να μας κατασπαράξουν. Εκεί επιμονή τι θέλει να πει ο ποιητής και ο συγγραφέας αυτοί!!!!

ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Εφόσον έμμεσα ο κ.Σιμενόν λέει πως ο κ.Πόπινγκα είμαι εγώ
ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΩΝΕΙ και επ αφορμή του βιβλίου του αυτού πως
" ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ" και είναι ακόμη σαφέστερο γιατί η φράση που συγκροτεί το έργο του Σιμενόν είναι η διατυπωμένη θέση στο βιβλίο που συζητάμε εδώ:
"το ενδιαφέρον με τους εγκληματίες, κ.Πόπινγκα, είναι ότι είναι ακριβώς όπως ο καθένας"

Ο καθένας μπορεί να είναι εγκληματίας άρα και εγώ ως αφηγητής.

Είναι τυχαίο (;) που την ίδια περίοδο η λακανική ψυχανάλυση προσεγγίζει το ασυνείδητο με όριο τη γλώσσα; Είναι τυχαίο που την ίδια εποχή - δηλαδή - το σημειωματάριο του Πόπινγκα η γραφή και οι αφηγηματικές φωνές θέτουν το όριο της δημιουργικότητας του συγγραφέα με τη δημιουργικότητα του ψυχωσικού;

Κι ασφαλώς δεν είναι τυχαίο οι τόσες μελέτες που ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΙΜΕΝΟΝ

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Ασφαλώς αναδεικνύει η πολλαπλώς θαυμαστή ανάρτησή σου εκείνο που στη χώρα μας δεν μπορεί να αναδειχθεί εύκολα.

Μοιάζει με εκείνες τις θετικές - μάλιστα - κριτικές που είχαν γραφεί για τον ποιητή Διονύση Καψάλη και που παρατηρούσαν πως ξαναγύρισε στο μοντέρνο στίχο ενώ εκείνος έλεγε πως (και όντως) είχε γράψει την ποιητική του συλλογή σε ιαμβικό εντεσύλλαβο.
Είναι τόσο δύσκολο να ΔΕΙ κανείς το κείμενο έξω από κλισέ και ειδολογικές κατατάξεις και είναι ακόμη πιο δύσκολο να διακρίνει κανείς την ιδιωτική ανάγνωση και απόλαυση από το δημόσιο διάλογο.
Εδώ ας πούμε δεν είμαι στην πλαζ της Αρτέμιδος. Εδώ είμαι στο δημόσιο διάλογο.
Εδώ η ιδιωτικότητα πρέπει να υποχωρήσει στη φωνή των αφηγηματικών προσώπων όταν αυτοί επιζητούν να ακουστούν από τον αναγνώστη και να τον ακούσουν. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει ο αναγνώστης να μπορεί να ακούει και κυρίως να μπορεί να βλέπει το κείμενο ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΑΙ λέξη - λέξη.

Ο αναγνώστης - έλεγε ο Νίτσε (όχι ασφαλώς ο παραποιημένος Νίτσε των ναζιστών με τους οποίους δεν είχε σχέση ) διαβάζει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ. Το σώμα του έχει τη στάση απέναντι στο κείμενο ίδια με τη στάση του επεξεργαστή πολύτιμων λίθων.Ή σωματική στάση του αναγνώστη δεν έχει τίποτα κοινό με το κάθιδρο συνωστισμένο σώμα. Αυτό ασφαλώς προϋποθέτει οι εργάτες να μπορούν να αφήνουν τη δουλειά τους για να διαβάσουν και να στοχαστούν δημόσια. Αυτό σημαίνει πως ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΟΧΑΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΕΝΩ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ - ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΑΧΘΗΚΑΝ. ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΟΥ. ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΘΕΛΕΙ 35 ΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ (ευρωεκλογές που έρχονται)!!!
Και πράγματι οι αναγνωστικές ανταλλεγές στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (με Γκραμσιανούς όρους) αφορούν το συλλογικό υποκείμενο ενώ στον ολοκληρωτισμό τη μάζα.Την κάθιδρη - ομοιόμορφη με την ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ.


Είμαι υπόχρεως για άλλη μια φορά σε σένα και σε όλους εδώ
που τόσο με βοηθούν ΝΑ ΞΑΝΑΔΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ όλα όσα μέχρι σήμετα ΝΟΜΙΖΑ πως είχα καταλάβει
Με άλλα μάτια και άλλη σωματική ανάγνωση τώρα προσεγγίζω το ίδιο βιβλίο.
Ξεβγάζοντας διαρκώς τα μάτια μου ΜΕ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΥΠΑΡΗ ΑΜΜΟ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΑΣ.

BAΓΓΕΛΗΣ ΙΝΤΖΙΔΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Aγαπητή κ. Χατζημανωλάκη
Θαυμάσια δουλειά.
Διάβασα και τα ουσιαστικά σχόλια όλων σας εδώ.
Πλούτος ιδεών.
Πραγματικά - οι αναγνωστικές ανταλλαγές, η ανάγνωση - είναι άμεσα συνδεδεμένη και με το Πολιτικό, με την πολιτική συγκρότηση της κοινωνίας μας, ως κοινωνίας του γραπτού λόγου,δηλαδή, της γραφής και της ανάγνωσης.
΄Οπως η γραφή έτσι και η ανάγνωση είναι μια πράξη χειραφέτησης και πολιτικής συμμετοχής.
Ναι. Δεν μπορεί να διαβάζει κανείς παρά έχοντας το χρόνο και διεκδικώντας το χρόνο της δημιουργίας από το χρόνο της δουλειάς. Και ναι για να διαβάσεις το βιβλίο που συζητάμε εδώ (και όχι μόνον) χρειάζονται άλλα ωράρια εργασίας.
Η συμμετοχή εδώ και σε άλλα ιστολόγια σημαίνει συμμετοχή για μια δημοκρατία όλων, για το δικαίωμα στο δημιουργικό ελεύθερο χρόνο του στοχασμού και της ανάγνωσης.
Αναδεικνύεται από αυτό και μια άλλη διάσταση. Ο χρόνος του Πόπιγκα στο γραφείο του αφεντικού του και ο χρόνος του Πόπιγκα στο ταξίδι προς την απώλεια του εαυτού ή και προς το αίτημα της γυμνής αλήθειας.
Τι διαπράττει πριν ως υπάλληλος και τι διαπράττει μετά ως εκδοχή του αφεντικού του...
Και τι σημαίνει πράξη, δημιουργία και δουλειά στο κείμενο αυτό;
Ευχαριστώ όλους και όλες εδώ για τα όσα μου φανερώσατε. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον κ.Ιντζίδη γιατί νομίζω πως μπήκε στον κόπο όλων μας. Εύχομαι καλό αγώνα για δημιουργικό χρόνο. Για αυτο συμμετέχουμε στις ευρωεκλογές.
Καλημέρα
Ευχαριστώ
΄Αννα Μουστάκα

Johnny Panic είπε...

Εξαίσια,σπάνια και πολυδαίδαλη χαρτογράφηση ενός αριστουργήματος της Λογοτεχνίας(όχι της αστυνομικής)! Τόσο η πλούσια ανάρτηση όσο και τα σχόλια που την ακολούθησαν μου ανοίξανε με θαυμαστό τρόπο άγνωστους δρόμους και διόρυγες...
Ειλικρινά,χωρίς καμία διάθεση κολακείας-μακριά από μας αυτά- ήταν σαν μια περιπετειώδης περιπλάνηση! Ο Γιάννης(έτσι με λένε) στη χώρα των (αναγνωστικών)θαυμάτων!
Κατευθείαν στο αρχείο μου,λοιπόν!!! Ευχαριστώ.

ΥΓ: άσχετο(και σχετικό μαζί) Με λένε τάδε! Είμαι; ΜΕ ΛΕΝΕ...
Πολύ σαρτροφέρνουμε εσχάτως... ;-)

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Ετερώνυμε,

Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και χάρηκα για τη γνωριμία και φυσικά από καρδιάς (ευχαριστώ) για τα καλά σου λόγια.
Για να αστειευτώ και εγώ με τα ονόματα, περίμενα – Ετερώνυμε – να δω κανένα Πεσσόα στο προφίλ σου :) Αλλά ποιοί είμαστε όντως - για να μην επαναλάβω πια το πασίγνωστο για τις ...μυρωδιές των ονομάτων:)!
Να είσαι πολύ καλά και καλό σου βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

[b][url=http://www.bestlouisvuittonsalestore.com/]louis vuitton[/url][/b] As christmas strategies, I confident many of you have a lot of xmas present concepts and several of chances are you'll have started to organize a Seasonal shocking reward on your family members or lovers. What exactly is among the most preferred holiday gift this calendar year for girlfriend? Not tough to feel out, it should be a assure ring. Each and every girl wants to get this ring if she is eager to marry this guy.

[b][url=http://www.uggsbootsoutletmarket.com/]ugg outlet[/url][/b] These heating solutions are typically still left about the preference of your person. Having said that, the quality of the heating coils will need to be regarded. Stainless-steel or significant duty routine 80 heating coils are considerably less vulnerable to failure than less-expensive aluminum coils..

[b][url=http://www.louisvuittonpursesmarket.com/]louis vuitton outlet[/url][/b] Trendy Prada Messenger Bags for girl A leather messenger bag is a indicator of sophistication and type for specialists across the globe. These frugal fashion divas are seeking the actual customized handbags for significantly beneath what they'd pay out in the division shops. Invest in Gucci Bags On the net for Australia Sale in Sydny, Melbourne.

[b][url=http://www.louisvuittonhandbagsu.com/]louis vuitton outlet[/url][/b] Just as the identify reveals. The sensitive shaped sample as well as the proper shades make Louis Vuitton Males Luggage the full overall body a perfectely developed look. The latest retailer is located at Store No. For the down aspect, hardwood moldings may be really highly-priced. Forest resources are limited. The softwood moldings demand far more time and care to set up and finish, though it's much less pricey than hardwood.

[b][url=http://www.uggsonsalewebsite.co.uk/]uggs[/url][/b] But Citizendium discrepancies with Wikipedia have proven exceptionally consequential and effective. Since the Citizendium involves using genuine names and biographies, there was almost no vandalism; additionally, the community is mature and collegial, however even now powerful. As the Citizendium has a guiding purpose for gurus, content articles tend to get of incredibly higher quality.

Ανώνυμος είπε...

[b][url=http://www.louisvuittonoutletsonline.co.uk/]cheap louis vuitton[/url][/b] The next helps make people today into your christian louboutin blue suede slingback. Vasculitis is on top of that frequently generally known as angiitis and plenty of much more especially although arteritis if top to tinnitus are infected in addition to venulitis anytime blood vessels are red-looking. Also to nevertheless some others critical complications Low-cost True Faith available available for purchase, frequently commonly there are some alternate positive aspects which might be utilized for most folks encountering interest deficit disorder..

[b][url=http://www.fashionuggbootsstore.co.uk/]ugg uk[/url][/b] Ice is usually a vasoconstrictor. Meaning it decreases the blood offer within your wrist, which may help minimize any swelling. It is suggested putting ice cubes inside of a plastic bag, wrapping the bag in a very towel, and implementing the pack for your wrist for approximately twenty minutes.

[b][url=http://www.bestonlinesalestore.com/]louis vuitton handbags[/url][/b] But aside from Louis Vuitton, Julie de Libran is simply not just one enthusiast of model. She has quite large desire in fashion. In her waddrobe, you can also uncover Hermes bag, Prada, Alaia except Louis Vuitton. but by some means we have traded people issues for many others. Within our culture of absolutes - zero tolerance - we've determined to not trust anyone's judgment since if they make a mistake - there is an attorney to create them pay out! We have decided we should always sue above any potential slight which our personal "rights" tend to be critical than those of our neighbors. Two younger boys climbed an 8 foot wall, tramped by way of a dense wooded spot and expended two hours poking sticks via a crack in my sisters privateness fence - when one of the little ones finally trapped his finger by means of and bought bitten - my sister obtained sued.

[b][url=http://www.cheapuggbootsonlineshop.co.uk/]ugg boots[/url][/b] Do not neglect as a way to stylize! Toss on the established of lengthy buckskin boot variations, any exceptionally colourful synthetic fibre scarf and numerous gold bangles to finish the looks. The critical issue to generally be equipped to looking chic inside a tuxedo coat should be to use the fixed style which drops just during the night . Maintain your mobile ranges present day and also essential in conjunction with a couple of for being in a position to three appreciation machines..

[b][url=http://www.bestuggobootsoutlet.com/]www.bestuggobootsoutlet.com[/url][/b] The mired DVR can make it an all in a single job above many a training video security digital camera devices. It permits planning to generally be the person to be aware of more details on look at a multi function reside recording about going for being the rss utilizing their planning to become the net. A individual watch about the a distinct space can nonetheless exploring the industry the area.

Ανώνυμος είπε...

[url=http://www.texansjerseysvip.com]nfl jersey china[/url]
[url=http://www.texansjerseysvip.com]cheap texans jerseys[/url]
[url=http://www.texansjerseysvip.com]team jerseys baseball[/url]
[url=http://www.texansjerseysvip.com]cheap texans jerseys[/url]
[url=http://www.texansjerseysvip.com]texans gear[/url]
[url=http://www.texansjerseysvip.com]cheap texans jerseys[/url]
[url=http://www.texansjerseysvip.com]cheap texans jerseys[/url]
[url=http://www.texansjerseysvip.com]cheap texans jerseys[/url]

Ανώνυμος είπε...

Unquestionably believe that which you stated. Your favourite reason seemed to be at the net the simplest thing to bear in mind of.
I say to you, I certainly get irked at the same time as other folks think about worries that they just do not realize about.
You managed to hit the nail upon the top as neatly
as defined out the whole thing without having side effect , other
people can take a signal. Will likely be back to get more. Thank you
Feel free to visit my page ; make money internet

Ανώνυμος είπε...

I have read several good stuff here. Definitely price bookmarking for revisiting.
I wonder how a lot attempt you put to create such a magnificent informative web site.
Here is my site ; Vacation Insurance

Ανώνυμος είπε...

Sweet blog! I found it while browsing on Yahoo News.

Do you have any tips on how to get listed in Yahoo News?

I've been trying for a while but I never seem to get there! Appreciate it
Feel free to visit my blog post glee halloween costume

Ανώνυμος είπε...

I couldn't refrain from commenting. Perfectly written!
my web site :: Clothing stores online

Ανώνυμος είπε...

I'm extremely impressed with your writing skills and also with the layout on your blog. Is this a paid theme or did you modify it yourself? Either way keep up the nice quality writing, it's rare to see a great blog like
this one today.
Feel free to surf my web page :: search engines

Ανώνυμος είπε...

Hi would you mind stating which blog platform you're working with? I'm
going to start my own blog in the near future but I'm having a hard time deciding between BlogEngine/Wordpress/B2evolution and Drupal. The reason I ask is because your design seems different then most blogs and I'm looking
for something unique. P.S Sorry for being off-topic but I had
to ask!
Here is my web site ; http://www.mindandmuscle.net/wiki/index.php?title=User:Lola58W

Ανώνυμος είπε...

Hi there! Would you mind if I share your blog with my facebook
group? There's a lot of people that I think would really enjoy your content. Please let me know. Thanks
Here is my web blog ; make money at Home Online

Ανώνυμος είπε...

Thanks to my father who shared with me about this web
site, this website is actually awesome.
My web blog :: japan-fishing.net

Ανώνυμος είπε...

Excellent post! We are linking to this particularly great
post on our website. Keep up the great writing.


Take a look at my site; http://sozialeswiki.de

Ανώνυμος είπε...

I'm impressed, I must say. Rarely do I come across a blog that's both educative and amusing, and let me tell you, you've hit the nail on the head. The problem is something not enough folks are speaking intelligently about. Now i'm very happy that I came
across this during my hunt for something regarding this.


Here is my web site - plumbing plan tx

Ανώνυμος είπε...

Attractive part of content. I just stumbled upon your website and in accession capital to assert
that I acquire actually enjoyed account your weblog posts.

Any way I will be subscribing on your augment or even I
success you access persistently rapidly.

Also visit my homepage ... smoking hypnosis

Ανώνυμος είπε...

I am sure this piece of writing has touched all the internet people, its really really pleasant piece of writing on building up
new weblog.

my homepage :: online insurance quotes

Ανώνυμος είπε...

It's a shame you don't have a donate button! I'd certainly donate to this superb blog! I guess for now i'll settle for bookmarking and
adding your RSS feed to my Google account.
I look forward to fresh updates and will talk about this website with my Facebook group.
Chat soon!

My webpage; online shopping uk
My site - cheap shopping

Ανώνυμος είπε...

Every weekend i used to visit this site, because i want enjoyment, for the reason that
this this web page conations actually pleasant funny material too.



My web blog :: http://mayores.uji.es

Ανώνυμος είπε...

Hi everyone, it's my first go to see at this web site, and piece of writing is really fruitful in support of me, keep up posting such posts.

My web page - seo company india

Ανώνυμος είπε...

I'd like to thank you for the efforts you have put in penning this blog. I really hope to check out the same high-grade blog posts by you in the future as well. In fact, your creative writing abilities has motivated me to get my own blog now ;)

Feel free to visit my web blog ... http://daytradetalents.com/

Ανώνυμος είπε...

Pretty! This has been an incredibly wonderful article. Thank you for supplying these details.


my webpage - reorder checks

Ανώνυμος είπε...

I'm gone to say to my little brother, that he should also visit this webpage on regular basis to take updated from hottest news update.

Here is my blog - reorder checks

Ανώνυμος είπε...

Howdy! Do you use Twitter? I'd like to follow you if that would be okay. I'm absolutely enjoying your blog and look forward to new posts.


Also visit my website: coffee machines

Ανώνυμος είπε...

Quality articles or reviews is the important to attract the visitors to pay a
visit the website, that's what this web page is providing.

Here is my website http://ebuybelize.com

Ανώνυμος είπε...

Great goods from you, man. I have understand your stuff previous to and you're just extremely wonderful. I really like what you have acquired here, really like what you are saying and the way in which you say it. You make it entertaining and you still take care of to keep it smart. I can't wait to
read much more from you. This is actually a wonderful website.



Feel free to surf to my web page :: rolexスーパーコピー

Ανώνυμος είπε...

I read this article completely concerning the comparison of
hottest and earlier technologies, it's awesome article.

Feel free to visit my blog ... https://host20.ssl-gesichert.at/vogelfreunde_net/wikimedia/index.php?title=Benutzer:Rosalindn

Ανώνυμος είπε...

Just desire to say your article is as amazing.

The clearness in your post is just great and i can assume you are
an expert on this subject. Fine with your permission allow
me to grab your feed to keep up to date with forthcoming post.
Thanks a million and please carry on the enjoyable work.



Here is my website; teen clothing Stores

Ανώνυμος είπε...

Pretty section of content. I just stumbled upon your blog and in accession
capital to assert that I acquire in fact enjoyed account
your blog posts. Anyway I'll be subscribing to your feeds and even I achievement you access consistently quickly.

My web page ... jzug.org

Ανώνυμος είπε...

It's fantastic that you are getting ideas from this paragraph as well as from our dialogue made at this place.

my blog - click the up coming internet site

Ανώνυμος είπε...

Write more, thats all I have to say. Literally, it seems as though you
relied on the video to make your point. You definitely know what youre talking about, why waste your intelligence on just posting
videos to your site when you could be giving us something informative to read?


my homepage - unwanted clothing items

Ανώνυμος είπε...

I'd like to find out more? I'd care to find out more details.


Take a look at my website :: http://forotic.mcti.gob.ve/wikigauti/index.php?title=Move_Out_In_Design_In_Women_Designer_Garmets

Ανώνυμος είπε...

I was wondering if you ever thought of changing the page layout of your website?

Its very well written; I love what youve got to say. But maybe you could a little more in the way of content so people could connect with it better.
Youve got an awful lot of text for only having 1 or 2 images.
Maybe you could space it out better?

My website http://www.smassy.com

Ανώνυμος είπε...

Nice post. I was checking constantly this blog and I am impressed!
Very helpful information specially the last part :
) I care for such information much. I was
seeking this particular information for a long time.
Thank you and good luck.

Feel free to visit my webpage unwanted Clothing items

Ανώνυμος είπε...

Thank you for some other informative site. The place else could I am getting
that kind of info written in such an ideal manner?
I have a project that I am simply now running on, and I've been at the look out for such information.

Feel free to visit my web site ... Bestgoldforcash.Com

Ανώνυμος είπε...

I'm not sure why but this web site is loading very slow for me. Is anyone else having this problem or is it a issue on my end? I'll check back later on and see if the
problem still exists.

Here is my website; teen clothing stores

Ανώνυμος είπε...

What a data of un-ambiguity and preserveness of valuable familiarity regarding unpredicted emotions.


Review my page :: http://www.topgoldstorejewelry.com/the-facts-on-swift-products-for-modcloth-coupon/

Ανώνυμος είπε...

Hello,

Very nice website, I find content on this page very informative and related to topic. I have recently came across that website and found out it has a potential to be watched by many visitors across the internet, but it looks like it needs backlinks.

I personally use that services for my own portfolio of websites, which helps them gain lots of exposure and higher position in search eninges. You can also consider to take a look at this seo service if you would like to obtain more exposure to your website.

[url=http://fiverr.com/worldofseo/create-250-high-pr-forum-profile-backlinks-with-unlimited-urls-and-keywords]Backlink pyramid400+ PR1-PR6 Backlinks with additional 10 000 + Backlinks on 2nd layer[/url]

By the way, I really like your layout of the website. Have a great day.

Ανώνυμος είπε...

Attractive component of content. I simply stumbled upon
your weblog and in accession capital to claim that I get in fact enjoyed account your weblog posts.
Anyway I will be subscribing for your feeds and even I success you access constantly rapidly.


Also visit my web-site - longchamp bag