Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Οι Εύζωνοι της Προεδρικής Φρουράς και η έκρηξη βόμβας κοντά στον Άγνωστο Στρατιώτη





Για την έκρηξη βόμβας μπροστά στη Βουλή ενημερώθηκα πριν από λίγο. Όχι από τις ειδήσεις,  γιατί δεν πρόλαβα δω, αλλά από το διαδίκτυο.
Εννοείται , ότι όπως οι περισσότεροι από, μας νιώθω συγκλονισμένη για αυτή την υπόθεση, τη βόμβα που κάποιοι επιλέγουν  να εκραγεί ακριβώς δίπλα στον άγνωστο στρατιώτη, μπροστά στη Βουλή.
΄Εχουν ήδη αναφερθεί και για το λόγο αυτό δεν θα τους  επαναλάβω, οι αυτονόητοι συμβολισμοί αυτής της επίθεσης.


Αυτό όμως που θα ήθελα να επισημάνω είναι η στάση των δύο ευζώνων της προεδρικής φρουράς, που μαζί με το λοχία και τον αστυνομικό υπηρεσίας αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την τιμητική θέση τους, να παραστέκονται δηλαδή στο άγαλμα του άγνωστου στρατιώτη.


Από το
http://www.megatv.com/articles.asp?catid=16725&subid=2&pubid=5672748


αντιγράφω:
«Η αστυνομία πρόλαβε να διακόψει την κυκλοφορία και να απομακρύνει τον αστυνομικό φρουρό από το φυλάκιο που βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο που έγινε η έκρηξη.


Οι δύο εύζωνοι παρέμειναν στα φυλάκιά τους, μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, παρά την προτροπή των αστυνομικών να απομακρυνθούν από το σημείο» .


Τι να εκτίμησαν άραγε οι εύζωνοι της Προεδρικής Φρουράς, οι οποίοι ας σημειώσουμε,  δεν είναι επαγγελματίες στρατιωτικοί αλλά απλά υπηρετούν τη θητεία τους;



Ότι ο ωρολογιακός μηχανισμός που είχε τοποθετηθεί – είχε υπάρξει σχετικό τηλεφώνημα στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία – δεν επρόκειτο να τους πλήξει, ή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πλήξει την Ελληνική Δημοκρατική Πολιτεία αν αυτοί αποφασίσουν να εφαρμόσουν συμβολικά και με κίνδυνο της ζωής τους το «Ποτέ από το χρέος μη κινούντες» ;


Ένας αισιόδοξος αιφνιδιασμός σε ένα δυσοίωνο πλαίσιο όπου επικρατεί ο πικρόχολος κυνισμός και όπου κατά κανόνα δεν περιμένει κανείς από τον συμπολίτη του να κάνει το καθήκον του. Θυμίζει ίσως το σχόλιο του Άρθρουρ Καίσλερ για τους μεσήλικες γκρινιάρηδες Εγγλέζους λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.



Αυτοί γκρίνιαζαν διαρκώς για τους μακρυμάλληδες, τη νεολαία των πανεπιστημίων της Αγγλίας (ναι και τότε υπήρχαν μακριά μαλλιά), ότι είναι μηδενιστές και ανατρεπτικοί και δεν σίγουρα δεν είναι άξιοι συνεχιστές του Βρετανικού Μεγαλείου.
Αυτοί οι μακρυμάλληδες είναι που έγιναν όταν ξέσπασε ο πόλεμος οι ιπτάμενοι της ΡΑΦ. Με μεγάλες απώλειες κράτησαν τη Μάχη της Αγγλίας στο διάστημα του αεροπορικού της αποκλεισμού από τον άξονα.






Πηγές εικόνων:
http://www.vartalamidi.gr/el/object_photos/thumbs/1349/1298.jpg  
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/thumb/6/68/ALLAGHFROURAS.jpg/300px-ALLAGHFROURAS.jpg
http://www.tamilnation.org/images/unfolding/koestler.jpg

7 σχόλια:

Γεφυριστές είπε...

Αρχικά εύχομαι κι από εδώ καλή χρονιά.
Προσωπικά δεν θεωρώ τη Βουλή ως σύμβολο της Δημοκρατίας γιατί έχει εκπέσει τόσο η πρώτη όσο -και ανάλογα- και η δεύτερη. Μάλλον στους ομαδικούς ή ατομικούς τάφους αγωνιστών προσανατολίζομαι.
Ωστόσο το κείμενο μου άρεσε ιδιαίτερα για την αναφορά στους Βρετανούς. Ιστορικό στοιχείο μεγάλου ενδιαφέροντος.
Τώρα γιατί οι φαντάροι στον Άγνωστο Στρατιώτη δεν εγκατέλειψαν τη σκοπιά υπάρχουν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, και δύο άλλα ενδεχόμενα, ισοπίθανα θα έλεγα. Το πρώτο είναι ο κίνδυνος ποινής μια και οι φαντάροι δεν μπορούν να υπακούσουν σε εντολές ή παρακλήσεις αστυνομικών και το δεύτερο να είχαν τη βεβαιότητα ότι ο στόχος των "τρομοκρατών" δεν μπορεί να είναι εκείνοι.
Τέλος, όσο κι αν δεν συμφωνώ με τον συμβολικό χαρακτήρα της Βουλής, θεωρώ ότι η κίνηση τοποθέτησης του εμπρηστικού μηχανισμού είχε τέτοιο χαρακτήρα. Ανόητη κίνηση που όχι μόνο δεν βγάζει πουθενά αλλά δημιουργεί και άλλες καταστάσεις που οι διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού δεν μπορούν να αποκλείσουν. Τα προβλήματα είναι σοβαρά και θέλουν μαζική αντιμετώπιση, όχι ..κροτίδες
Σας χαιρετώ!

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Αγαπητή μου Αλέκα,

Εύχομαι και εγώ καλή χρονιά και καλές αναρτήσεις.

Παρά την ισχύ των συμβολισμών – που κι εγώ απέφυγα να σχολιάσω – κι εσύ παραδέχεσαι ότι αυτοί που έβαλαν την ωρολογιακή βόμβα αυτό είχαν κατά νου να πλήξουν. Ακόμα και αν κάτι έχει εκπέσει από την εφαρμογή του (μη με κάνεις να σκέφτομαι τώρα πόσες φορές και με ποιους τρόπους έχει εκπέσει :) :) :) ) σε τελευταία ανάλυση – αν δεν ήταν δολοφονική η απόπειρα - εξακολουθεί να πλήττει τη συμβολική αρχική του σημασία.

Τώρα το αν ο τάφος του άγνωστου στρατιώτη αντιδιαστέλλεται με τους τάφους των αγωνιστών, δεν είναι οι αγωνιστές που φταίνε, ούτε ο «Άγνωστος στρατιώτης», αλλά αυτό το σχίσμα που συνέβη κατά τη διάρκεια της ιστορίας μας. Όταν η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, οι αγωνιστές (όσοι δεν ήταν στις φυλακές) κατατάχτηκαν πρόθυμα στον στρατό ας ήταν και Μεταξικός, αυτό δεν τους εμπόδισε. Συνέχισαν και στη Μέση Ανατολη, συνέχισαν και την Αντίσταση με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Επομένως, τα σύμβολα (όπως ο Άγνωστος στρατιώτης) παρά το ότι κάποιοι προσπάθησαν πολύ, δεν ανήκουν στους μισούς.

Δεν θέλω να μειώσω την ευσυνείδητη χειρονομία κάποιου – που όπως είπα είναι ένας από μας, ένας φαντάρος που υπηρετεί τη θητεία του – σε φόβο για την ποινή. Το καθήκον του ήταν να μείνει. Και έμεινε. Και πιστεύω πως αυτοί που έβαλαν τη βόμβα, αυτό τον επί μέρους στόχο είχαν. Να τον κάνουν να πανικοβληθεί και να φύγει.

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ απολυτα μέ τήν ανάλυση τής
Πόλυς.Η αλήθεια δέν είναι πάντα μέ τήν λογική πού μηδενίζει.

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Ναντιένζτα,

Καλωσόρισες και τις ευχές μου.

Μου άρεσε πολύ το ιστολόγιό σου οι «Διαδρομές και αναγνωρίσεις» το οποίο με χαρά θα παρακολουθώ.
Υπέροχο το ποίημα για τον Παπαδιαμάντη.
Αν βρεις χρόνο, ρίξε μια ματιά – ίσως σε ενδιαφέρουν και οι δικές μου αναρτήσεις για τον Παπαδιαμάντη και για τον Paul Auster μια και βλέπω ότι αφιερώνεις μια ανάρτηση στην Τριλογία της Νέας Υόρκης.

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Καλή χρονιά Πόλυ
Χαίρομαι που επισημαίνεις τη στάση των ευζώνων. Επειδή είμαι καλοπροαίρετος θεωρώ πως οι εύζωνοι δεν εγκατέλειψαν το μνημείο γιατί τιμούν τη δημοκρατία και το σύμβολό της -τον άγνωστο στρατιώτη- και γιατί τιμούν το φύλο τους. Η στάση τους είναι, κατά τη γνώμη μου βαθιά ανθρώπινη.

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Γιώργο καλή χρονιά και σε σένα.

Κατά τη γνώμη μου τα παιδιά αυτά μας έκαναν να ανασάνουμε πέρα από τον ωχαδελφισμό και τη διαφθορά, τιμώντας ίσως περισσότερο από κάποιους που άφησαν να εκπέσει (όπως σωστά το επισημαίνει η Αλέκα) το θεσμό του κοινοβουλίου.

Αυτό θεωρώ πρωτίστως ότι τίμησαν και όχι το φύλο τους.

chemenv είπε...

Πόλυ, καλή χρονιά!

Μπορεί να έχουν εκπέσει οι θεσμοί (οι περισσότεροι έστω...), μπορεί να έχουν απο-ελληνιστεί (αν μπορώ να τογράψω έτσι) οι Έλληνες-Ελλαδίτες (πολλοί έστω...), μπορεί όλα να πηγαίνουν για φούντο, αλλά :
- η στάση των φαντάρων να μείνουν δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα Έλληνες (με όποια σημασία, από τις πολλές του Έλληνα, θέλουμε),
- η κίνηση του ΠτΔ να τους δεχθεί και να τους βραβεύσει 2 μέρες μετά (δηλαδή την πρώτη μέρα που είναι ανοιχτεί η Προεδρία) και όχι σε κάποια εκδήλωση κάποια στιγμή, δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα θεσμοί.

Και κάτι ακόμα: όποιος χάσει την πίστη του, σε ό,τι κι αν είναι αυτό, είναι χαμένος, τελειωμένος. Όποιος πιστεύει κάπου, στις αξίες, στην φύση, στο Θεό, σε μια Ανώτερη Ιδέα, σε κάτι, τουλάχιστον θα συνεχίσει... Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ήταν-είναι-και-θα-είναι ο μηδενισμός. Αυτό πρέπει να αποφύγουμε!

Καλή συνέχεια.