Αφιερώματα από κερί, Μεταμόρφωση στην Κακοπετριά
Η Πέτρα του Ρωμιού
Κολόκες, Καθηκάς
Άγιος Νεόφυτος ο έγκλειστος
…Τότες ήρθε ο καλόγερος∙ σκουφί, κοντόρασο, πέτσινη ζώνηΚι έπιασε να πλουμίζει την κολόκα
Άρχισε από το λαιμό: φοινικιές, λέπια και δαχτυλίδια
Έπειτα κρατώντας στην πλατιά παλάμη τη στρογγυλή κοιλιά
Έβαλε τον παραυλακιστή, τον παραζυγιαστή, τον παραμυλωνά,
Και τον κατάλαλο
Έβαλε την αποστρέφουσα, τα νήπια και την αποκαλόγρια
Και στην άκρη σχεδόν απόκρυφο, τ’ ακοίμητο σκουλήκι….
Από το Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄
«Ο Σεφέρης είναι συλλέκτης…κολοκυθιών. Το καλύτερο δώρο που διάλεξε να του προσφέρει ένας φίλος του εδώ ήταν μια μεγάλη ξερή κολοκύθα με σκαλίσματα και έλαβε εξαιρετικές φροντίδες για να την τυλίξει σε βαμβάκι και την εξασφαλίσει σε μια μεγάλη κάσα.»
Από το αρχείο του Π. Μηχανικού. Αναφέρεται στο «Σεφέρης και Κύπρος» του Σάββα Παύλου, Λευκωσία 2006
Πηγές εικόνων από το διαδίκτυο
http://www.swahiliwholesale.com/shop/images/ndc4-d.jpg http://www.maridadiartz.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/elephantgourd.jpghttp://www.scribd.com/doc/7234922/12011997-7- (Επτά Ημέρες Καθημερινή, 12/1/1997, από το άρθρο της Ελένης Παπαδημητρίου, "Η Λαϊκή δημιουργία: η παραδοσιακή καλλιτεχνική έκφραση σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης"
3 σχόλια:
Αγαπητή Πόλυ, σε χαιρετώ και πάλι. Η σελίδα μου κρυολόγησε, μάλλον κάποιος υιός, δεν μπορούσα να τη διαχειριστώ με κανένα τρόπο ' ήμουν απλός θεατής της. Έτσι, διατήρησα τον τίτλο με μια μικρή αλλαγή και η νέα μου διεύθυνση είναι:
http://cultury.blogspot.com/
Όπως καταλαβαίνεις, αυτό δεν είναι σχόλιο για να μείνει, αλλά απλά ενημερωτικό.
Χάζεψα για άλλη μια φορά την απλότητα και την ομορφιά των αναρτήσεών σου.
Τελικά, διαπιστώνω πως ένας ασφαλής τρόπος για να παρουσιάζει κάποιος όμορφα κείμενα με εικόνες, κατανοητά και ενδιαφέροντα, είναι να μην έχει σπουδάσει φιλολογία.
"Το γαρ πολύ της γνώσεως..."
Όσο για την Κύπρο, έχω χρόνια στο γραφείο μου ένα αντίγραφο πίνακα του Σπύρου Βασιλείου με τίτλο: "Κύπρος" και ημερομηνία έκδοσης 1965.
Τι κερδίζω που δεν ξεχνώ, ή για να το θέσω σωστότερα:"τι κερδίζω που θυμάμαι;"
Φίλε Γιώργο καλησπέρα,
επέστρεψα πριν από λίγο από μια επίσκεψη στην Κύπρο.
Χτες το βράδυ, από τη Λευκωσία, για συμβολικούς λόγους, αποφάσισα να μοιραστώ - χωρίς δικά μου λόγια - κάποιες φωτογραφίες από την επίσκεψη αυτή.
Και να που ένας φίλος ήταν εκεί και κατάλαβε.
Είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον ιστολογικό μου φίλο Νόστο - στην Πάφο - που με περίμενε για να συναντηθούμε.
Η Κύπρος δεν είναι πασέ όπως νομίζουν κάποιοι. Ας πω παραφράζοντας τους στίχους, ότι "στην Κύπρο οι άνθρωποι κεντούν, σε γράφουν στο όνομά τους".
Νάσαι πολύ καλά.
Αγαπημένη Πόλυ- σε καλησπερίζω κι από εδώ. Στο πένθος μου δεν είχα το χρόνο να δω και να απολαύσω τις απίστευτα πολλές αναρτήσεις σου - και πολλές και ποιοτικές, όπως πάντα.
Στην Κύπρο όπου με άφησαν, σκέφτομαι το ποίημα του Σεφέρη για τις Γάτες του Αη Νικόλα
Αυτό το δηλητήριο που ρουφώντας για να σωθείς από το δηλητήριο τελικά γίνεσαι ένα με αυτό και πεθαίνεις από αυτό.
σε καληνυχτώ
Βαγγέλης Ι.
Δημοσίευση σχολίου