«Βρέθηκα στην ανάγκη
Να βάλω το νοσοκομείο του Δον Χουάν Ταβέρα
Με τη μορφή μοντέλου
Σε ξεχωριστό μέρος»
Νομίζω πως τον ακούω να συλλογίζεται
Καθώς με την αυθαιρεσία της τέχνης του
Καταργεί την προοπτική
Και αποφασίζει να δείξει την πρόσοψη
Και ας λύνουμε οι υπόλοιποι τα αινίγματα
Της τοπογραφίας και της αισθητικής
Αν ο θόλος έκρυβε την πύλη της Βιζάρα
Και αν το περίφημο νοσοκομείο μπορεί να βρεθεί σε χάρτη
Και γιατί τελικά ο Γκρέκο έγραψε αυτές τις δεκαεπτά γραμμές στον πίνακα
Θα ήθελα να είχε άλλη όραση
Εξαγωνική. διαθλαστική, ολογραφική
Να μπορεί να μπει μέσα στο κτίριο
Να γυρίσει ανάποδα το χρόνο
να μεταγυρίσει το μέσα έξω
Και να ιστορήσει τα έργα του
Τα ημιτελή και τα κλεμμένα
Όπως θα ήταν στο εσωτερικό του Παρεκκλήσιου
Την Πέμπτη σφραγίδα, τον Ευαγγελισμό και τη Βάπτιση
Ποιος νοιάζεται για την προοπτική…
3 σχόλια:
Από τους πέντε μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών....ξεκίνησε από αγιογράφος στον Χάνδακα, και μεγαλούργησε στη Δύση....τον ξέχασαν μετά τον θάνατό του, για να τον ξανα ανακαλύψουν στα τέλη του 19ου αιώνα....
Η προοπτική και ο ζωγράφος και οι ζωγραφικές αντηχήσεις από ομοτέχνους του...κάτι οικείο σε μορφή και περιεχόμενο...αλλά το σημαντικό είναι να επιζητεί κανείς μέσα από την αγωνία της επίδρασης (που θα έλεγε και ο Βloom) να βρει τη φωνή του - το περιεχόμενο - πειραματιζόμενος για να βρει και τη δική του μορφή...
Βαγγέλης Ιντζίδης
Mε πολλούς χαιρετισμούς από το substratum
Η προοπτική και ο ζωγράφος και οι ζωγραφικές αντηχήσεις από ομοτέχνους του...κάτι οικείο σε μορφή και περιεχόμενο...αλλά το σημαντικό είναι να επιζητεί κανείς μέσα από την αγωνία της επίδρασης (που θα έλεγε και ο Βloom) να βρει τη φωνή του - το περιεχόμενο - πειραματιζόμενος για να βρει και τη δική του μορφή...
Βαγγέλης Ιντζίδης
Mε πολλούς χαιρετισμούς από το substratum
Δημοσίευση σχολίου