Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Η γειτονιά μου όταν περπατώ εκεί τη νύχτα


Η γειτονιά μου όταν περπατώ εκεί τη νύχτα δεν είναι αυτή που θα περίμενα όταν περνώ από τους ίδιους δρόμους το πρωί…Και δεν εννοώ το σκοτάδι και την ανησυχία του, τα σκυλιά που με χαιρετούν όταν περνώ από τις ίδιες γωνιές, τα φώτα κάποιων που ξαγρυπνούν πίσω από τις κλειστά παραθυρόφυλλα στις πολυκατοικίες, τη μυρωδιά των λουλουδιών – καλά αυτή νιώθεται μόνο αν βγεις νωρίς κατά τις εννιά, αργότερα έχει παγώσει στον αέρα – ούτε τις γάτες χωρίς χαμόγελο που κάθονται αραχτές πάνω στους σκουπιδοντενεκέδες…
Μιλώ για μιαν άλλη όψη, αθέατη που ξαφνικά φωτίζεται σαν να ρίχνεις καπνό σε μια δέσμη λέηζερ, όπως θαρρώ κάνουν οι μυθικοί διαρρήκτες στις ταινίες όταν βάζουν στο μάτι εκείνο το πολύτιμο αυτοκρατορικό διαμάντι που εκτίθεται σε κάποιο σπουδαίο Μουσείο. Μια όψη που πάντα είναι εκεί, αλλά όταν τα άλλα δεν φαίνονται μπορείς να την καταλάβεις και σχεδόν να τη δεις. Πατάς το πλήκτρο αναζήτησης για “διαθέσιμα  
WLAN” στο κινητό και είναι  σαν  να φωτίζονται ξαφνικά γραμμές και σχήματα από μια άλλη ύλη και  διασταυρώνονται  πάνω από το κεφάλι σου. Σαν τα βήματά σου από τη μια άκρη του δρόμου στην άλλη να μην είναι ο μόνος τρόπος που συνδέονται αυτά τα σημεία, αφού και άλλες διαδρομές διαπερνούν τον αέρα, σαν ένα κομμάτι από ένα ακόμα μεγαλύτερο αόρατο δίχτυ που υφαίνεται από μαγικά  νήματα στα  χρώματα των ραδιοσυχνοτήτων,  διασπείροντας το φάσμα τους  ή ακολουθώντας τα παράξενα πρωτόκολλα της απευθείας ακολουθίας τους…
Εκείνη την ώρα, ο χρόνος διαμερίζεται σε θυρίδες, η επικοινωνία επιτελείται με τρανταχτές μεταφορές από  αφέντες και δούλους, σύγχρονες -  ασύγχρονες συνδέσεις και προπαντός με  πιστότητα…Η πίστη που ποτέ δεν επαληθεύεται…
Wi fi
Ασύρματη πιστότητα, χωρίς τα  σύρματα πού θα καθίσουν τα πουλιά, εκείνα που  εξακολουθούν χωρίς να ακούγονται να χαράζουν αόρατες διαδρομές στον αέρα…
Κλεισμένοι σε μικρούς φωτεινούς θαλάμους όπως στο καμπούνι του πλοίου, οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ήδη περάσει σ’ αυτή τη διάσταση και ταξιδεύουν καβάλα στα φέροντα κύματα των ραδιοσυχνοτήτων…
Τους βλέπω να εκπέμπουν με  τα παράξενα ονόματά τους, που τα διαβάζω  όπως περπατώ να εναλλάσσονται στη μικρή φωτεινή οθόνη του κινητού μου: 
SpeedTouch 5B, Devil, Thomson 802, OnTelecoms, Matrix, Angelos, Connex, Katerina, mintoanoixis, Forthnet, Ekdikitis

Φωτό από

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει και ένα άλλο, το Skynet, το δικό μου, αλλά πολύ μακρυά για να το πιάσει το κινητό σου... εκτός κι αν περάσεις από την γειτονιά μου...

Skynet, κινηματογραφικό κακό δίκτυο, που θέλει -και τα καταφέρνει- να καταστρέψει το κόσμο. Τι να σου κάνουν τα δίκτυα όμως, πιο κακοί είμαστε εμείς...

Πολύ ωραίο το κείμενό σου...

chemenv

Ανώνυμος είπε...

Aυτό έλειπε να μη νοιώθει καν'είς τη διαφορά ημέρας νύκτας τη μεταβλητή τού χρόνου με τη σχετικότητα τού τόπου