Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Γράμματα στην Μικρή Πριγκίπισσα





H Μις Μίντσιν κατεβαίνει να ανοίξει η ίδια την πόρτα του οικοτροφείου.
«Σας περίμενα, περάστε».
Παρατηρεί το χτένισμα, τα ρούχα μου. Δεν ξέρω πού έχω κάνει λάθος. Επιθεωρεί, είμαι βέβαιη. Η συνήθεια μιας ζωής να διευθύνει ένα οικοτροφείο κοριτσιών.
Δεν σχολιάζει πια.
Δεν σε φοβάμαι, δεν σε φοβάμαι, λέω μέσα μου.
Με βάζει να καθίσω στον καναπέ με το σκούρο βελούδο. Απέναντι ο Άγιος Χριστόφορος διαβαίνει τον Ποταμό.
(ποιον ποταμό;)
Στους ώμους του βαραίνει το απαιτητικό νήπιο. Το σαλόνι της μυρίζει λεμόνικαι μια αψάδα από μέταλλο. Μια βουή από φωνές κοριτσιών που έχουν σωπάσει ακούγεται από τα μέσα δωμάτια. Μυστικά, χάχανα, ανεκπλήρωτα πάθη. Ίσως κάποιος στην κουζίνα τηγανίζει μπέηκον. Το οικοτροφείο δεν λειτουργεί εδώ και χρόνια.
«Χαίρομαι που με θυμηθήκατε»
Ποιος θυμήθηκε ποιον; Είναι πια αργά να φύγω.

Η μις Μίντσιν σερβίρει το τσάι και τα βουτήματα. Μιλά μετρημένα. Σχεδόν δεν ακούγεται. Η μοναξιά της κατακάθεται σαν τη σκόνη στα παλιά έπιπλα.
Μια πεταλούδα φτερουγίζει κοντά μας. Ερωτοτροπεί με το σβηστό φως της λάμπας.Ένα ινδικό χαλί στον τοίχο με τον αγαθό ελέφαντα Γκανέσα, δώρο του συνταγματάρχη Κρου.
(λοχαγός ίσως, αλλά δεν θυμάμαι καλά)

Και η Σάρα;
«Λίγο τσάι ακόμη; Πόσο χαίρομαι που ήρθατε! Χαίρομαι όταν μας θυμούνται. 

Θυμάστε τη Σάρα Κρου, την αγαπημένη μου μαθήτρια; 
Η εκλεκτή της καρδιάς μου. 
(αν και δεν πρέπει να κάνουμε διακρίσεις) 

Την προόριζα να με διαδεχτεί στη διεύθυνση του οικοτροφείου. Ήταν πριγκίπισσα εκ γενετής όμως. 

Της άρεσε να πίνει το τσάι της με ασημένια κουταλάκια και να οργανώνει πάρτι για τις συμμαθήτριες στη σοφίτα. Έχουν να λένε για αυτά τα ανατολίτικα πάρτι. Είχε ταλέντο στη ζωγραφική. Υπέροχες οι γοργόνες της Θα σας τις δείξω κάποτε. Να μείνετε για φαγητό.

 Είχε και μια μικρή μαϊμού, που αναστάτωνε όλο το οικοτροφείο. Αποσπούσε τις μαθήτριες από το μάθημα όπως πηδούσε από θρανίο σε θρανίο, κι εγώ έκανα πως δεν έβλεπα. Δεν ήταν δυνατόν να της χαλάσω το χατίρι. Ήταν πολύ ευαίσθητη. Της έλειπε ο πατέρας της. Αξιωματικός στις Ινδίες. Νομίζω πήρε μετάθεση στην Αίγυπτο. Και αργότερα αλλού για τις ανάγκες της Αυτοκρατορίας. Και μάθαμε κάποια στιγμή για τη σφαίρα που τον βρήκε στο κεφάλι, στην Καλλίπολη, σε μια τοπική συμπλοκή. 

Της λέγαμε ότι δεν έχει καιρό να της γράψει. Πως την αγαπά και την σκέφτεται, και πως όπου να ’ναι επιστρέφει και θα τα πουν οι δυο τους. Κάποτε άρχισα να της γράφω στη θέση του. Εγώ» Η μις Μίντσιν σκύβει μπροστά, εμπιστευτικά. «Δεν το κατάλαβε ποτέ. Η πολιτική του οικοτροφείου, μα το ξέρετε κι εσείς, είναι να ανοίγεται η αλληλογραφία των κοριτσιών και να παραδίδεται χωρίς φάκελο. Όσο για τον γραφικό χαρακτήρα… Είμαι άψογη στις μιμήσεις. Τα κατάφερα μια χαρά. Έχω ακόμα τα γράμματά της. Μου απαντούσε. Και τα κουμπάκια που μου έστελνε. Της ζητούσε να του μαζεύει μικρά κουμπιά στο φάκελο.

Και τα κρατούσα. Τα έχω ακόμα.
Και η καλή μου έστελνε ένα κουμπί σε κάθε γράμμα…
Αγαπημένε μου μπαμπά, σου εσωκλείω πάλι ένα κουμπί.
Και αυτός χαιρόταν να τα λαβαίνει.
Μια περιουσία αυτά τα κουμπιά.

Αχ πώς την αποκαλούσε!
Η Πριγκίπισσά του
Η Τριανταφυλλένια του

Και της έλεγε τα νέα από την ζωή στην Βεγγάζη, την κοσμική ζωή, το στρατώνα, τους μαχαραγιάδες, τα διαμάντια του Στέμματος…

Τα ξέρω αυτά. Είχε υπηρετήσει και ο αδελφός μου. Ήταν καλά εδώ. Προστατευμένη.
Ζωγράφιζε πολύ.
Τώρα ζει στη Νέα Υόρκη.
Να σας δείξω τον κατάλογο από την τελευταία της έκθεση…
Είναι καλά.
Μου γράφει συχνά…
Μις Μίντσιν, ήσασταν για μένα μάνα και πατέρας.»

© Πόλυ Χατζημανωλάκη
Αύγουστος 2012


(έχει περιληφθεί στην ποιητική μου συλλογή το Αλφαβητάρι των πουλιών, 2014, εκδόσεις Εύμαρος)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

top [url=http://www.001casino.com/]casino online[/url] coincide the latest [url=http://www.realcazinoz.com/]online casino[/url] free no consign reward at the leading [url=http://www.baywatchcasino.com/]www.baywatchcasino.com
[/url].

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Αξίζουν τα γράμματα..
Αν θέλεις μπες εδώ κι αν σ ενδιαφέρει συμμετέχεις:
http://anemondixtia.blogspot.gr/2013/01/blog-post_21.html