Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Το άλμπατρος εγώ

Φωτογραφία: Το άλμπατρος  εγώ

Θα ήθελα να ήμουν άλμπατρος
Λέω,  φορώντας τα μαύρα μου γυαλιά
Έχοντας ένα κατοικίδιο θυμό στο στήθος

Ξυπνώ από τον εφιάλτη της κάθε νύχτας
Κυκλικά και ξαναμπαίνω 
περνώντας από τη μέρα

Τη μοίρα των άλμπατρος 
των ποιημάτων
να ακολουθήσω 
θέλω

Επαναλαμβάνω λέξεις για τον πάγο που σπάει

(Ο πάγος ήταν παντού τριγύρω)

Ραγίζει σπάει και γρυλίζει απειλητικά
Ο θυμός μου
Δεν θρυμματίζεται
Βρυχιέται και ουρλιάζει
Πέφτει σωριάζεται
Όπως οι θόρυβοι μές΄τη λιποθυμιά
Πώς ακούγεται 

Λέξεις καταραμένες 
Της ποίησης
Ταξίδια

Απαγγέλω την μπαλάντα του γέρου ναυτικού
Στέκομαι στο ένα πόδι
Και αυτό με χάρη
Ατενίζοντας πέρα στον ορίζοντα
Με τηλεσκόπιο
Μετά τον καφέ
Πώς βάφει το παράθυρο ο τυφώνας που έρχεται

Θυμάμαι τα μέρη που έχω ταξιδέψει
Τα ονόματα των πόλεων

Μάελστρομ

Που θα παρασύρει το πλοίο
Εγώ στο στήθος του φονιά μου να απαγκιάζω
Έχοντας σωριαστεί νεκρό στο κατάστρωμα
Υπακούοντας 
Στην άγνωστη παρόρμηση του ποιητή
Που οπλίζει το χέρι
Που θα με θανατώσει

Μέχρι τότε

Κατάρτια από το παράθυρό μου βλέπω
Πλοία της ξηράς
Που θα σαλπάρουμε μαζί μια μέρα

Πόλυ Χατζημανωλάκη
Σεπτέμβριος 2013

Φωτό: η ηθοποιός Φιόνα Σω στην παράσταση της Μπαλάντας του γερο ναυτικού του Κόλριτζ στην Επίδαυρο από το Lifo http://www.lifo.gr/mag/features/3372




Θα ήθελα να ήμουν άλμπατρος
Λέω, φορώντας τα μαύρα μου γυαλιά
Έχοντας ένα κατοικίδιο θυμό στο στήθος

Ξυπνώ από τον εφιάλτη της κάθε νύχτας
Κυκλικά και ξαναμπαίνω
περνώντας από τη μέρα

Τη μοίρα των άλμπατρος
των ποιημάτων
να ακολουθήσω
θέλω

Επαναλαμβάνω λέξεις για τον πάγο που σπάει

(Ο πάγος ήταν παντού τριγύρω)

Ραγίζει σπάει και γρυλίζει απειλητικά
Ο θυμός μου
Δεν θρυμματίζεται
Βρυχιέται και ουρλιάζει
Πέφτει σωριάζεται
Όπως οι θόρυβοι μές΄τη λιποθυμιά
Πώς ακούγεται

Λέξεις καταραμένες
Της ποίησης
Ταξίδια

Απαγγέλω την μπαλάντα του γέρου ναυτικού
Στέκομαι στο ένα πόδι
Και αυτό με χάρη
Ατενίζοντας πέρα στον ορίζοντα
Με τηλεσκόπιο
Μετά τον καφέ
Πώς βάφει το παράθυρο ο τυφώνας που έρχεται

Θυμάμαι τα μέρη που έχω ταξιδέψει
Τα ονόματα των πόλεων

Μάελστρομ

Που θα παρασύρει το πλοίο
Εγώ στο στήθος του φονιά μου να απαγκιάζω
Έχοντας σωριαστεί νεκρό στο κατάστρωμα
Υπακούοντας
Στην άγνωστη παρόρμηση του ποιητή
Που οπλίζει το χέρι
Που θα με θανατώσει

Μέχρι τότε

Κατάρτια από το παράθυρό μου βλέπω
Πλοία της ξηράς
Που θα σαλπάρουμε μαζί μια μέρα

Πόλυ Χατζημανωλάκη
Σεπτέμβριος 2013

Φωτό: η ηθοποιός Φιόνα Σω στην παράσταση της Μπαλάντας του γερο ναυτικού του Κόλριτζ στην Επίδαυρο από το Lifo http://www.lifo.gr/mag/features/3372

1 σχόλιο:

Costas Papachristou είπε...

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μέσα στην υπαινικτική πολυπλοκότητά του! Μια πρόκληση αποκωδικοποίησης συμβόλων...