Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Κι εγώ σοκάκι είμαι - μεταφράζοντας Edward Thomas υπέρ αναμνήσεως Αλ. Παπαδιαμάντη


To ημερολόγιο του Edward Thomas ανοιχτό στην τελευταία εγγραφή Απρ. 1917
Ο Edward Thomas ήταν ένας Βρετανός ποιητής που σκοτώθηκε στην Γαλλική πόλη Arras στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν σπουδαίος πεζοπόρος και ίσως με τις διαδρομές του προσπαθούσε να αντιμετωπίσει μια κατάθλιψη. Πολλά μπορεί να σκεφτεί κανείς και να συσχετίσει για τους ποιητές που περπατούν.
Όπως ο Όσιπ Μάντελσταμ, για παράδειγμα, που συνέθετε τα ποιήματά του βαδίζοντας.
Υπέρ αναμνήσεως του Κυρ Αλέξανδρου σήμερα, δοκίμασα όπως μπορούσα να μεταφράσω το ποίημα του Thomas, Lights Out; να σβήσουν τα φώτα, Συσκότιση, όπου φτάνοντας στην άκρη του Ύπνου (ή του θανάτου στην πραγματικότητα μια και το ποίημα αυτό ήταν το τελευταίο που έγραψε πριν σκοτωθεί), χάνονται τα όρια και μπερδεύονται τα μονοπάτια.
Χειρόγραφα του Αλ. Παπαδιαμάντη από το γραφείο του στο Μουσείο Παπαδιαμάντη


Για τον Κυρ Αλέξανδρο λοιπόν αυτό το ποίημα, που είχε πει κάποτε ότι είχε χαθεί για αυτόν η ευθεία οδός, σαν νεαρός αφηγητής στα Δαιμόνια στο Ρέμα ή "κι εγώ σοκάκι είμαι, ζωντανό σοκάκι" στον
Έρωτα στα χιόνια, σαν μπαρμπα Γιαννιός που ξαπλώνει στο χιόνι να κοιμηθεί για πάντα.


Συσκότιση
Έφτασα στα όρια του ύπνου
Το αβυθομέτρητο
Δάσος όπου όλοι χάνουν
Το δρόμο τους, όσο ευθύ
ή με γυρίσματα, αργά ή γρήγορα
δεν μπορούν να διαλέξουν
Όλοι οι δρόμοι και τα μονοπάτια
Που από το πρώτο χάραγμα της αυγής
Μέχρι το χείλος του δάσους
Ξεγελούσαν τους ταξιδιώτες
Τώρα θολώνουν
Και μέσα τους αυτοί βυθίζονται.
Εδώ τελειώνει η αγάπη
Η απελπισία, τελειώνει η φιλοδοξία
Κάθε χαρά και κάθε βάσανο
Όσο γλυκό ή πικρό
Εδώ τελειώνει σε έναν ύπνο τόσο πιο γλυκό
όσο πιο ευγενική ήταν η αποστολή
Δεν υπάρχει κανένα βιβλίο
Ούτε πρόσωπο με αγαπημένη θωριά
Που δεν θα άφηνα τώρα
Για να στραφώ προς στο άγνωστο
Πρέπει να μπω και να φύγω μόνος
Δεν ξέρω πως.
Το ψηλό δάσος πυργώνεται
Τα συννεφιασμένα φυλλώματα χαμηλώνουν
Μπροστά απλωσιά την απλωσιά
Ακούω τη σιωπή του και υπακούω
Ότι πρέπει να χάσω το δρόμο μου
Και τον εαυτό μου
Edward Thomas (1878 - 1917), Lights Out
Μετάφραση Πόλυ Χατζημανωλάκη Ιανουάριος 2015



1 σχόλιο:

Κατερίνα Τοράκη είπε...

Εξαιρετικό! Και τι όμορφο μπλέξιμο με Μάντελσταμ και Παπαδιαμάντη!