Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Το βάραθρον του θανάτου και το αντηχείο του Κοχυλιού στο «μυρολόγι της φώκιας» του Παπαδιαμάντη


 Tότε που ο Οδυσσέας ξεκίνησε από το νησί της Κίρκης για να κατέβει στον Άδη, όπως περιγράφει ο Όμηρος στη Λ΄ ραψωδία της Οδύσσειας, πήρε λέει ένα καράβι, το φόρτωσε με πρόβατα για τις προσφορές που επρόκειτο να κάνει και  διέσχισε τον Ωκεανό. «Έφτασε του τρίσβαθου του Ωκεανού τις άκρες»,  (Οδύσσεια λ΄, 13) (1)   που ήταν η χώρα των Κιμμερίων,  μια χώρα σκοτεινή, σκεπασμένη καταχνιά και καταδικασμένη σε αιώνια νύχτα. Εκεί περπάτησε, περπάτησε ακολουθώντας το ρέμα του Ωκεανού,  μέχρι που έφτασε στο σημείο που του είχε υποδείξει η Κίρκη, στο πέρασμα δηλαδή  ανάμεσα στον πάνω κόσμο και τον Κάτω…
Μετά αρχίζει η πρόσκληση των νεκρών που έρχονται να πιουν το αίμα από το λάκκο,  και όλη η ιστορία που γνωρίζουμε από τον Όμηρο, με τις συναντήσεις του Οδυσσέα με τις σκιές: τη μάνα του, τον Τειρεσία,  τον Αχιλλέα, τους νεκρούς συντρόφους του…
Ένας τόπος μυθικός, ένας τόπος των άκρων για το πέρασμα, που σε άλλες μυθικές παραδόσεις της αρχαιότητας συνοδεύεται από τη μορφή του βαρκάρη που αμέτοχος μεταφέρει τους επιβάτες στην άλλη μεριά – ποιος δεν θυμάται την Αχερουσία λίμνη; - ή νοηματοδοτεί με σκοτεινή σημασία τα γεωγραφικά άκρα…Λένε ότι υπάρχει ένα τέτοιο πέρασμα κοντά στο ακρωτήριο Ταίναρο…
Περάσματα στο «από κει», τόποι των άκρων κοντά στη θάλασσα και το νερό, από όπου και οι ζωντανοί μπορούν ενίοτε να διαβούν, στο μύθο, για να συναντηθούν με την σιωπηλή και  παράξενη  κοινότητα των νεκρών…
Μέχρι τότε η κοινότητα αυτή φιλοξενείται στις παρυφές των κατοικημένων περιοχών, των πόλεων και των χωριών…Ακόμα και οι άποικοι, όπως αναφέρει ο Χώθορν, στο Άλικο γράμμα του,   «φροντίζουν να της παραχωρούν ένα κομμάτι του παρθένου εδάφους τους για κοιμητήριο»…(2)

Ο τόπος της ταφής,  το κοιμητήριο, ως παραχώρηση  δηλαδή των ζώντων για την πολιτεία των σημάτων,  σημείων της μνήμης των κατοίκων της άλλης ζωής, δεν είναι μόνο τόπος που συνορεύει στο χώρο με τον κόσμο των ζωντανών. Συνορεύει και στο χρόνο, μια μια σιγά σιγά οι ζώντες θα διαβούν το πέρασμα και θα γίνουν τεθνεώτες. Έτσι ο χώρος πυκνοκατοικείται  αφού συνεχώς προστίθενται νέοι άποικοι, νέα σήματα μνήμης, νέοι τάφοι…

Να όμως που τα ρευστά  όρια ανάμεσα στους δύο κόσμους, εκδηλώνονται στη λογοτεχνία, και μια «μαγική» περιοχή του νησιού γίνεται «πέρασμα» καθώς  ο θάνατος διεκδικεί το τοπίο. Αυτό περιγράφεται πολύ γλαφυρά  μεταξύ των γραμμών στο «Μυρολόγι της φώκιας» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη… Το  αλλόκοτο  παράκτιο πέρασμα  για το  «εκεί»,  τόπος   όπου μόνο στον μύθο  μπορούσε κανείς να βρεθεί,    παίρνει σάρκα και οστά στο διήγημα και το φυσικό τοπίο αρχίζει να  συντρίβεται,  να αποκτά περίεργες ιδιότητες και να αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την ιδιομορφία του: ένα ομηρικό τοπίο περάσματος που δεν αναφέρεται φυσικά μόνο σε αυτό το διήγημα του Παπαδιαμάντη…

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Στο «Μυρολόγι της φώκιας» διαβάζουμε μια ιστορία ανθρώπων που έχουν «πάθει», όπως όλοι οι ήρωες του Παπαδιαμάντη. Είναι μια ιστορία απλή, ταπεινή, όμοια με τόσες άλλες όπου το παιδί πνίγηκε ή δεν πνίγηκε, θησαυρισμένη από το αρχείο των ψυχών του νησιού – φόρος τιμής στο φοβερό βήμα που κρύβεται και αναδύεται πίσω από την ύφανση της κοινότοπης  πλοκής… Πρόκειται για την ιστορία της Ακριβούλας, της εγγονής της χαροκαμένης  γριάς Λούκαινας, που κατέβηκε  ψάλλοντας ένα μοιρολόγι από μια τοποθεσία ανοιχτή και κατωφερική στη θάλασσα, κρατώντας μια «αβασταγή»  ρούχα για να τα πλύνει και η  μικρή την ακολούθησε, πήρε λάθος δρόμο ακούγοντας την μουσική ενός βοσκού,  γλίστρησε από τον απότομο βράχο στη θάλασσα και  πνίγηκε…και μια φώκια που βοσκούσε λέει εκεί τριγύρω,  άρχισε να τη μοιρολογεί, στην άφωνο γλώσσα των φωκών, την οποία ο Παπαδιαμάντης, κατά την προσφιλή του συνήθεια, όπως και με τις γλώσσες των τραυλών και των μογιλάλων που με επιμέλεια μεταφράζει, θεωρεί ότι πρέπει να μεταγράψει για τον αναγνώστη στο τέλος του διηγήματος.

Αν  αποσύρει ο αναγνώστης με σεβασμό το βλέμμα από την συγκινητική ιστορία της Ακριβούλας και το θαυμαστό – ευωδιαστό μυρολόγι της φώκιας, ίσως διακρίνει πίσω από την ομίχλη της αφήγησης,  τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά του τοπίου…Αν δηλαδή δεν παρασυρθεί και αυτός από την εκμαυλιστική μουσική του βοσκού, ίσως να αντικρύσει  την Σκιαθίτικη χώρα των Κιμμερίων…Τότε θα φέρει και αυτός «την παλάμην  στο πρόσωπό του» όπως η Λούκαινα,   για να σκεπάσει  τα όμματα από το θάμβος της αποκάλυψης… Ο Παπαδιαμάντης τον πήγε να δει από κοντά το πέρασμα…

Πίσω από την ιστορία της Ακριβούλας, θα δει, όσο του επιτρέπεται να δει, τον τόπο του θανάτου. Το Κοχύλι…Το «Κοχύλι των θαυμάτων» (3) , το δροσερό, θαυμαστό θαλάσσιο Καμίνι, όπου στο ομώνυμο διήγημα η ηρωίδα είναι έτοιμη να πηδήσει απελπισμένη για να μην την αρραβωνιάσουν , είναι  έτοιμη δηλαδή να κάνει το πέρασμα και εκείνη  για το αλλού. Σε εκείνο το διήγημα, το Κοχύλι, ως εκ θαύματος,  από τα βάθη του της αποδίδει τον αγαπημένο της…Το Κοχύλι δηλαδή ορίζει τη ζωή και το θάνατο! Αυτό είναι το σύνορο με τον κόσμο των τεθνεώτων.
Και τούτο, όχι μόνο γιατί εκεί είναι που σώζεται η ζωή της ηρωίδας του Καμινιού, και χάνεται η ζωή της μονάκριβης Ακριβούλας…
Υπάρχουν και άλλα σημάδια…
Είναι η περιοχή  «ὁποῦ ἀντικρύζει τὰ Μνημούρια» η Λούκαινα… από την πρώτη κιόλας φράση του διηγήματος…Ο ήλιος με τις ακτίνες του, όταν φωτίζει, φωτίζει – παραδόξως - μόνο τα μνήματα:
«ὁποῦ ἐβασίλευεν εἰς τὸ βουνὸν ἀντικρύ, κ᾿ αἱ ἀκτῖνες του ἐθώπευον κατέναντί της τὸν μικρὸν περίβολον καὶ τὰ μνήματα τῶν νεκρῶν, πάλλευκα, ἀσβεστωμένα, λάμποντα εἰς τὰς τελευταίας του ἀκτῖνας.»
Ήλιος της δύσης που θαμπώνει, αλλά που την ώρα  του ατυχήματος , όταν χάνεται η Ακριβούλα, εξαφανίζεται και όλα σκοτεινιάζουν…
«Ὁ οὐρανὸς ἐσκοτείνιαζε, σύννεφα ἔκρυπταν τὰ ἄστρα, καὶ ἦτον στὴν χάσιν τοῦ φεγγαριοῦ»
Έτσι σκοτεινά είναι και στη χώρα των Κιμμερίων: (Οδύσσεια λ, 14 – 19, μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη)
¨
εκεί που των Κιμμεριωτών είν' ο λαός κι η χώρα,
15 που καταχνιά και σύγνεφα για πάντα τους σκεπάζουν,
και του ήλιου του χρυσόλαμπρου δεν τους θωρούν οι αχτίδες,
μήτε προς τ' αστερόσπαρτα σαν ανεβαίνη ουράνια,
μήτ' απ' τα ύψη τ' ουρανού στη γης σαν κατεβαίνη,
μόνε τους άμοιρους φριχτή πλακώνει πάντα νύχτα.


Η χώρα των Κιμμερίων δεν είναι ξένη στον Παπαδιαμάντη. Και δεν εννοώ το αυτονόητο, ότι είναι εξοικειωμένος με τον Όμηρο. Εννοώ ότι έχει ταξιδέψει εκεί και άλλη φορά λογοτεχνικά. Τότε με τον «νεκρό ταξιδιώτη» του, το διήγημα που θυμίζει Μαρκές, ο πνιγμένος, «διαπόντιος και όχι υποβρύχιος», ταξιδεύει ως πλοίο,  για να φτάσει στο νησί του και φτάνει ακριβώς στην ακτή  εκεί στο «Βράχο του Κοιμητηρίου». Ο  Ελπήνορας, ο σύντροφος του Οδυσσέα που έμεινε άθαφτος και χωρίς νεκρικές τιμές τιμές και ο Οδυσσέας στην ραψωδία λ΄  συναντά στον Άδη να παραπονιέται, αναφέρεται και τα λόγια του παρατίθενται στο διήγημα…

«Μη μ΄άκλαυτον, άθαπτον ιών όπισθεν καταλίπειν…
Σήμα τε μοι χεύαι πολιής επί θινί θαλάσσης.»


Μα για να δεις τον Ελπήνορα πρέπει να περάσεις από τη χώρα των Κιμμερίων…

Από το αλώνι του χάρου, τον κήπο της φθοράς όπου χάνονται οι άνθρωποι, ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας και άλλων χαμών, παραβίασης των ορίων, θανάτων  στο Κοχύλι, που ανοίγει ακριβώς κάτω από το βράχο του κοιμητηρίου, απόκρημνο και κατωφερικό από κάτω ως την ακτή…
Και το βάραθρον του θανάτου, σαν υπερκόσμιο αντηχείο, εκ βαθέων  αποδίδει τις  μουσικές του… Τρεις μελωδίες διακρίνονται,  τρεις πλευρές της ιστορίας, τρεις λειτουργίες του τόπου:
Στην αρχή το μυρολόγι της Λούκαινας: Η «χαροκαμένη» γραία Λούκαινα αντί άλλου τραγουδιού που θα την συντρόφευε στη δουλειά της, το πλύσιμο των ρούχων, παραδόξως,  «μὲ ψίθυρον φωνὴν ἔμελπεν ἓν πένθιμον βαθὺ μυρολόγι»…προοικονομία ή συμμόρφωση προς το πνεύμα του τόπου…
Κατόπιν, η δυσοίωνη και επίφοβη μελωδία του βοσκού με το σουραύλι του, που τον ξορκίζει η γραία Λούκαινα αποκαλώντας τον «αταίριαστο και σημαδιακό», το εκμαυλιστικό σουραύλι που καλεί τους ανυποψίαστους, όπως την Ακριβούλα στο πέρασμα…

Και τέλος  το σπαρακτικό μυρολόγι της φώκιας, το μη ανθρώπινο τραγούδι, το πένθος  του στοιχειού της θάλασσας  που με άφωνη φωνή σαν σειρήνα θρηνεί την Ακριβούλα …. Αξίζει να αναφέρουμε βέβαια και τη συσχέτιση που έχει γίνει από ειδικούς στο παρακάτω κείμενο του ΒΒC (4) ,  ότι το τραγούδι των σειρήνων που περιγράφεται στην Οδύσσεια είναι τραγούδι φώκιας το οποίο μάλιστα ενισχύεται πάλι από ένα φυσικό αντηχείο, από την ύπαρξη των δύο βράχων, όπως ισχυρίζεται ο Γερμανός ερευνητής Karl-Heinz Frommolt...

Η πολυτροπικότητα του μέσου επιτρέπει να ακούσουμε το κάλεσμα αυτό εδώ:

Σαν να μην απαιτούνται οι λέξεις, σαν να μην είναι απαραίτηρη η παρουσία των ανθρώπων,  και μόνο με αυτές τις μουσικές του κοχυλιού, αντιστικτικά με την αφήγηση, ιστορείται η ανθρώπινη μοίρα...Πόνος των ανθρώπων στον κήπο της φθοράς (μοιρολόγι της Λούκαινας) , ματαιότης,  χαρά της ζωής και αναπότρεπτος θάνατος (σουραύλι του βοσκού) , και πένθος των ζωοποιημένων ανθρωπομορφικών σχεδόν στοιχείων της φύσης (μυρολόγι της φώκιας)…

Οι ήχοι του τοπίου, σύμφυτοι με τη λειτουργία του,  είναι ισχυροί ώστε να αφηγηθούν την ιστορία του ανθρώπινου γένους, και  συνομωτούν, μη επιτρέποντας  να ακουστεί ο πλαταγισμός από την πτώση του κοριτσιού… 
Το τοπίο δηλαδή, το Κοχύλι ως αντηχείο ενισχύει και επιβάλλει  την θανατερή λειτουργία του…Οι νεκροί διεκδικούν τον τόπο.  Και δεν περιορίζονται  μόνον στον οριοθετημένο χώρο του κοιμητηρίου,  αλλά  η αδηφάγος  ύπαρξή τους απορροφά τους ζώντες και  υπερχειλίζει στο τοπίο, σε όλο το κατηφορικό κοχύλι:

«Δεξιά της κατήρχετο ὁμαλώτερος, πλαγιαστός, ὁ κρημνὸς τοῦ γηλόφου, ἐφ᾿ οὗ ἦτο τὸ Κοιμητήριον, καὶ εἰς τὰ κλίτη τοῦ ὁποίου ἐκυλίοντο ἀενάως πρὸς τὴν θάλασσαν τὴν πανδέγμονα τεμάχια σαπρῶν ξύλων ἀπὸ ξεχώματα, ἤτοι ἀνακομιδὰς ἀνθρωπίνων σκελετῶν, λείψανα ἀπόχρυσες γόβες ἢ χρυσοκέντητα ὑποκάμισα νεαρῶν γυναικῶν, συνταφέντα ποτὲ μαζί των, βόστρυχοι ἀπὸ κόμας ξανθάς, καὶ ἄλλα τοῦ θανάτου λάφυρα.»

Απόκοσμη αλλά απτή διάσταση του θανάτου στο τοπίο…Υποχθόνια διάσταση…


(1) Ολόκληρο το κείμενο της Οδύσσειας από το δικτυακό τόπο του Πανεπιστημίου της Λειψίας εδώ: http://www.uni-leipzig.de/~organik/giannis/Philosophie/OMHROU_ODYSSEIA_OLD_NEW_OLO_20_01_2008.pdf
(2)  Το άλικο γράμμα, Ναθάνιελ Χώθορν, εκδόσεις Γνώση, μετάφραση Σπάρτη Γεροδήμου, πρβλ. ακόμα «Η δύσμορφη βλάστηση στο Άλικο γράμμα του Χώθορν, όπου ο συγγραφέας προσφέρει ένα κόκκινο ρόδο στον αναγνώστη του στο: http://waxtablets.blogspot.com/2011/02/blog-post_05.html
(3)  Το καμίνι των ονείρων και το κοχύλι των θαυμάτων, εδώ: http://waxtablets.blogspot.com/2011/01/blog-post_26.html
(4)  http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/4559217.stm


Εικόνες από το διαδίκτυο

17 σχόλια:

ritsa masoura είπε...

Φοβερό το υλικό που συγκεντρώνεις για ενα κομματι..και πότε τα γραφεις όλα αυτά αστερι μου ; τις νυχτες φαντάζομαι..φιλια.

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

H πρώτη γραφή Ρίτσα μου, όντως τέλειωσε στις τέσσερις το πρωί...
Μετά από τις τη μία το μεσημέρι το πελεκάω και προσθέτω...
Φιλιά και από μένα...

Ανώνυμος είπε...

το νημα που ενωνει τα παντα σε ενα...

Ανώνυμος είπε...

Eίναι ηδονή να γράφεις αυτές τις περίκλειστες αναρτήσεις και ηδονή να βρίσκει κανείς το κλειδί ταμπακέρα που του ταιριάζει για να αποκρυπτογραφήσει το δικό του νόημα σε μιά ιδιότυπη νάρκωση επεξεργασία πέρασμα απτή μνήμη στη λήθη και τανάπαλιν όπως ο Λάζαρος όταν εκφοράν δεν ποιού.

apri είπε...

Στο «μοιρολόγι της φώκιας» δεν συναντάμε ξανά μόνο το ομηρικό τοπίο του περάσματος, αλλά και την ομηρική αντίληψη περί ύβρεως.

Στις κλασικές τραγωδίες, ο ήρωας, υπεύθυνος για τη μοίρα του, προκαλεί τους θεούς με την αλαζονεία του (ύβρις) και εισπράττει το τύφλωμα του νου (άτη) που τον οδηγεί στη διάπραξη μοιραίου λάθους.

Αντίθετα, στον Όμηρο, ο άνθρωπος, έρμαιο των βουλήσεων του υπερφυσικού, πέφτει σαν τυφλωμένος στις παγίδες που του στήνουν οι θεοί (άτη) και οδηγείται στη διάπραξη του μοιραίου σφάλματος (ύβρις) και στην καταστροφή.

Έτσι και η Ακριβούλα, συνεπής με την ομηρική πορεία της αυτοκαταστροφής και το χριστιανικό δίδαγμα «μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απολέσαι», μαγεύεται από το σουραύλι του βοσκού και επιλέγει τον θανατηφόρο δρόμο που υπερβαίνει τα ανθρώπινα όρια. Σε ένα τέτοιο υπερφυσικό τοπίο είναι άλλωστε αδύνατον να ξεφύγει ένα τόσο μικρό και αδύναμο πλάσμα από τις ολισθηρές παγίδες του…

Η άφωνη φώκια, όπως και το βουβό αναγνωστικό κοινό, με το μοιρολόι όχι μόνο θα θρηνήσει για το τέλος της Ακριβούλας, αλλά θα σημάνει και την αποκατάσταση της διασαλευμένης αρμονίας του σύμπαντος...

Unknown είπε...

Μια ελαφρώς χαζή ερώτηση πάντως: τί ψυχοσύνθεση χρειάζεται για να υπερβείς τον οικείο χώρο - είναι γνωστό το νεκροταφείο και η περιοχή όπου θεωρείται ότι συνέβη το γεγονός - και να φτιάξεις κάτι τόσο οικουμενικό; ή πώς χάνεσαι τόσο βαθιά στον τόπο που αναδύεσαι με το νήμα ανά χείρας..;

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

@Secondlight d η ερώτησή σας είναι πολύ ουσιαστική και καθόλου χαζή. Επειδή όμως δεν ξέρω αν απευθύνεστε στον διηγηματογράφο (τον Παπαδιαμάντη) ή στον αναγνώστη του (που εν προκειμένω είμαι εγώ καταθέτοντας αυτό το κείμενο που διαβάσατε), απαντώ με μια φράση του Ουμπέρτο Έκο, που με βρίσκει πολύ σύμφωνη:
"Ρωτάμε πάντα το κείμενο και όχι τον συγγραφέα"

Unknown είπε...

στον - ή στην - συγγραφέα απευθύνεται κυρίως η ερώτηση: για τους περασμένους συγγραφείς αποκαλύπτει μόνον το κείμενο - μερικές φορές και η ατμόσφαιρα της εποχής, ενώ ως προς τους ζώντες μπορεί να προστεθεί στη ζωή του κειμένου και ο δικός τους προφορικός / σχολιαστικός λόγος που αποκαλύπτει ή αποκρυπτει ή προσπαθεί και τα δύο να καταφέρει. Πάντως είναι αλήθεια ότι η αφομοίωση του παρελθόντος, συνειδητά ή μή (του παρελθόντος ως κείμενο, ως ψυχική στάση ή ως κατάσταση ή όλα μαζί και μερικά άλλα ακόμη) παράγει πλουσιότερα κείμενα; Άρα η ερώτησή μου - που παρά τα καλά σας λόγια συνεχίζω να θεωρώ ότι ήταν λίγο αφελής - αφορά στο σύνολο των παρελθόντος του συγγραφέα - ανθρώπου και του ανθρώπου γενικά... καιναι, το κείμενο ρωτάμε, εκείνο απαντά και αποκαλύπτει αλλά κυρίως στους ενήμερους αναγνώστες απαντά περισσότερα και διευρύνει. Ωστόσο και η συγγραφική διέγερση, η στιγμή της γραφής, δέν είναι αμελητέα ποσότητα, όσο κι' αν ο ζων συγγραφέας προσπαθεί να συσκοτίσει, μιάς και στην προσπάθειά του αυτή συχνά αποκαλύπτει περισσότερα...

Ανώνυμος είπε...

Остренькое! [url=http://aftertube.net.ua/tags/%F1%F2%F3%E4%E5%ED%F2%EA%F3/]студентку[/url] Здесь [url=http://aftertube.net.ua/tags/Maserati/]Maserati[/url]
Содержит контент эротический!

Ανώνυμος είπε...

This will help students fetch some marks for the steps even if the final answer is incorrect. ipsec vpn troubleshooting

Ανώνυμος είπε...

Treatments Done By Your PhysicianPodophyllin resin 10% - 25% - This is in a compound tincture of benzoin, and a small amount is applied to each wart and then allowed to air dry viagra united kingdom Exactly how A Mattress Can Bring about Back Ache or Make It WorseIf you have back pain and stiffness first thing in the morning when you wake up, then your mattress is not allowing your back muscles to relax properly These two ingredients help to improve the circulation in the skin under your eyes as well as thicken it up to reduce the appearance of the dark circles and keep the skin healthier buy cialis uk In their landmark study, Soguel Schenkel, et al

Ανώνυμος είπε...

The cases can range in shape from round to square to rectangular., von zipper kickstand sunglasses. Enterprises which had taken to social media techniques and features in order to increase their sales will be the driving force behind the shaping of next generation of social media. Infertile couples don't have to go hunting for surrogate mothers. unblock music videos. In this article, you will learn 3 effective tips in getting rid of cellulite on legs which you will find easy to do. setup windows vpn

Ανώνυμος είπε...

In your daily planner you write things like birthdays, recitals and first days of school in pen. Fabulous events, party fun, strenuous cinema onboard, lounge bar for drinking and a warm piano bar for drinking are some of the many entertainment options for the onboard guests., ethernet lacie. Next, find out your purpose in printing postcards. client v06

Ανώνυμος είπε...

For me the answer is one. porta p2p. This process can be easily sorted out between your chosen broker and you. private career college of ontario

Ανώνυμος είπε...

Τhank you for sharing yοur info. І truly appreciаte your efforts and I am waiting fοr your next post thank you onсe
again.

My blοg - Cody
Also see my site > Esteban

Ανώνυμος είπε...

Ι juѕt сould not deраrt your site prior to suggestіng thаt I аctually еnjoyed the usuаl info an indіѵіԁual
ρrovidе in your visіtors? Is gonna be back cеaѕelessly іn ordеr
tο chеcκ out new posts

my sіte: Harvey
My webpage: card sharing servers server.

Ανώνυμος είπε...

hello there anԁ thank you for your infoгmation – I haѵе definitely ρіcked up anything neω
from right here. I ԁіd howеνer еxpertisе a few tеchnicаl points using thіs wеb site, since
I expeгienced to геload the websіtе
lots οf times ρreνiоus to I cоuld get it to loaԁ ρroрerly.
I had been wonderіng if yοuг hosting is OK?
Not thаt ӏ am complainіng, but slow lοading іnstances tіmes will very frequentlу affect уour placement in google and
сan damage your high quаlіty score
if advertising and marketing ωith Adwοrԁs.
Anyway I am addіng thіѕ RЅS tο my emаil and could look out for a lot
moгe of your rеspective intriguіng cοntеnt.
Make surе you upԁate thіs agаin very ѕoоn.


My wеbρage; cccam pay server cccam server|server cardsharing|skybox f3 cardsharing|cccam|cardsharing anbieter|cccam pay server|cccam server premium|dreambox|server dreambox|buy cardsharing|cardsharing|cardsharing server|dreambox 800|free card sharing server|satellite cardsharing kings|test line cccam|card sharing|card sharing servers|cardsharing canalsat|cccam line|cccam test line|free cccam server|sat keys|satellite cardsharing| cccam server|server cardsharing|skybox f3 cardsharing|cccam|cardsharing anbieter|cccam pay server|cccam server premium|dreambox|server dreambox|buy cardsharing|cardsharing|cardsharing server|dreambox 800|free card sharing server|satellite cardsharing kings|test line cccam|card sharing|card sharing servers|cardsharing canalsat|cccam line|cccam test line|free cccam server|sat keys|satellite cardsharing| cccam server|server cardsharing|skybox f3 cardsharing|cccam|cardsharing anbieter|cccam pay server|cccam server premium|dreambox|server dreambox|buy cardsharing|cardsharing|cardsharing server|dreambox 800|free card sharing server|satellite cardsharing kings|test line cccam|card sharing|card sharing servers|cardsharing canalsat|cccam line|cccam test line|free cccam server|sat keys|satellite cardsharing|