Τα "γράμματα" του Ιησού

Το σκίτσο είναι το Φώτη Κόντογλου και απεικονίζει τον Χριστό να γράφει… Αυτό αναφέρεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (8:3 -11) όπου πριν πει το περίφημο «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» για την γυναίκα που εκατηγορείτο ως «μοιχευομένη» και επρόκειτο να την λιθοβολήσουν «κάτω κύψας τῷ δακτύλῳ ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν» 8:6 πριν τον ρωτήσουν, αλλά και μετά που είπε τη γνώμη του «καὶ πάλιν κάτω κύψας ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν»…
Το τι ακριβώς έγραφε στο χώμα ο Χριστός δεν το ξέρουμε. Μάλλον χαράσσει αφηρημένα στη γη με το χέρι του.  Επ’ αυτού, το ότι ο Χριστός δεν έγραφε ποτέ εκτός από  μια μόνο φορά και αυτήν στο χώμα,  αναφέρεται από τον Μπόρχες σε ένα δοκίμιό του. Το γράφει επίσης στο μπλογκ του ο Ούγγρος φίλος μου Ταμάς Σαζό, από όπου και η ζωγραφιά του Κόντογλου.

Σήμερα, όμως  ανακάλυψα μια αναφορά σε μια πραγματική επιστολή του Ιησού.  Μια εκπληκτική ιστορία ζωγραφικής, αποτύπωσης και επιστολής  του Ιησού, που πρέπει να αναφέρονται στις παραδόσεις αλλά  που έχει καταγραφεί σε ένα σοβαρότατο λειτουργικό κείμενο, το Μηναίον του Αυγούστου, από όπου και τη διάβασα. Τα Μηναία (ή Ωρολόγιον) είδα στη wikipedia είναι ένα σύνολο 12 βιβλίων που περιέχουν τις ακολουθίες των Αγίων κάθε μήνα και χρησιμοποιούνται στα μοναστήρια. Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία που διαβασα, τις μέρες των παθών του Χριστού, και όταν ο Ιησούς βρισκόταν στα Ιεροσόλυμα, ο τοπάρχης της Εδέσσης, ο Αύγαρος, που έπασχε από λέπρα και αρθρίτιδα, ζήτησε από ένα νεαρό τον Ανανία, να του αποτυπώσει μια εικόνα του Ιησού, μια ζωγραφιά δηλαδή, που να περιέχει λεπτομερώς την μορφή του, το πρόσωπο και το σώμα και να του επιδώσει μια επιστολή που να του ζητεί να τον επισκεφτεί για να τον θεραπεύσει, μια και τον αναγνώριζε σαν άνθρωπο με ιδιαίτερες και θαυματουργές δυνάμεις. Του πρόσφερε δε σε αντάλλαγμα άσυλο και καταφύγιο στην πόλη του από τους διώκτες του.
Ο Ανανίας, όταν έφτασε στα Ιεροσόλυμα, προσπάθησε να  ζωγραφίσει σε ένα κεραμίδι το πρόσωπό του Χριστού. Αυτό όμως στάθηκε αδύνατον, μια και το πρόσωπο διαρκώς έδειχνε διαφορετικό. Ο Ιησούς που ήταν «των κρυφίων γνώστης» ζήτησε να νιφτεί, και σκουπίστηκε σε ένα μαντίλι διπλωμένο στα τέσσερα. 

Ως εκ θαύματος, αποτυπώθηκε εκεί, στο μαντίλι η μορφή του, και το παρέδωσε στον Ανανία. Μαζί,  του έδωσε και μια επιστολή προς τον Αύγαρο, όπου τον ευχαριστούσε για την προσφορά του, υποσχέθηκε να του στείλει τον μαθητή του τον Θαδδαίο για να τον θεραπεύσει επειδή,  όπως έγραφε στην επιστολή του, έπρεπε να μείνει εκεί για να ολοκληρώσει το έργο του.
Η επιστολή αυτή, η Χριστογραφική επιστολή, σύμφωνα με το Μηναίον που παραθέτω σε λίνκ, ακολούθησε την μοίρα του Μανδηλίου και άλλων θυμητικών που  κάποτε χάνονταν, κάποτε βρισκόταν, δεν ξέρουμε πια τι απέγινε…
Αυτό που δεν χάθηκε είναι η ωραία ιστορία

Το σχέδιο του Κόντογλου από το μπλογκ του Ταμάς εδώ: http://riowang.blogspot.gr/2010/03/writ-in-water.html
Η εικόνα με το Άγιον Μανδήλιον, τον Ανανία και τον Αύγαρο, νομίζω είναι του Διονυσίου εκ Φουρνά και την βρήκα εδώ: http://agiografikesmeletes.blogspot.gr/2011/08/blog-post_3370.html
Στον ίδιο δικτυακό τόπο  υπάρχει σύνδεσμος είναι και το Υπόμνημα εις το Άγιον Μανδήλιον από το Μηναίον του Αυγούστου http://www.scribd.com/doc/36603058/ΥΠΟΜΝΗΜΑ-ΕΙΣ-ΤΟ-ΑΓΙΟΝ-ΜΑΝΔΗΛΙΟΝ