Οι ποιητές όταν αποφασίζουν να πετάξουν…

Κάποιοι ποιητές αποφασίζουν μια μέρα να πετάξουν
Πραγματοποιούν το Μεγάλο Άλμα από ψηλά
Ανοίγοντας γαλάζια μεταξωτά φτερά
Χειροποίητα
Αφού αποχαιρετήσουν πρώτα φίλους και γνωστούς
Και εμπιστευτούν στους γείτονες την πρόσφατη ποιητική συλλογή τους
Τα λιγοστά τους υπάρχοντα
Σαν μυστικό διαδίδεται, από στόμα σε στόμα αυτή η παράδοση
Για αυτούς που νοιώθουν κάποτε μια παράξενη αλαφράδα
Εκ θεού
Και η ανάσα τους, από ανεξήγητους αυλούς, τους γεμίζει μουσική
Πληρούνται
Σαν τα πουλιά γίνονται πτητικοί
Επιτελείται μια μεταμόρφωση στη φύση τους
Και ανήκουν πλέον σε άλλη τάξη
Βetween - betwixt
Όπως ο Πήτερ Παν που για καιρό ήταν πουλί στους κήπους του Κένσιγκτον
Αυτό σημαίνει μια μερική αχρωματοψία
και μια απώλεια της αίσθησης του χρόνου
Μια αλλαγή
Αποκτούν επίγνωση της ιστορίας αλλιώς
Σαν να φορά στολή παραλλαγής
Άχρωμη όπως από ψηλά τους εμφανίζεται
με την ονοματοδοσία των δρόμων που συνηθίζουν οι άνθρωποι
Με κατορθώματα ηρώων, μάχες, και επετείους
Διασταυρώσεις, γέφυρες, πλατείες
Τόπους συνάντησης
Κόμβους, δρόμους ταχείας κυκλοφορίας
Συμφόρησης
Γκρίζου αίματος
Και μια διάχυτη αίσθηση ματαιότητας που τους επιτρέπει να αποχωρήσουν
Νομίζω πως ο Μάρκο Πόλο τους είδε στο ταξίδι του
Είναι οι άλτες που θαύμασε ο Όσιπ Μάντελσταμ στην εξορία
Και θέλησε να απομνημονεύσει τα ποιήματά τους
Και στην ταινία του Βέντερς είδα έναν να αποχαιρετά τον Άγγελο
και να γλιστρά στο κενό
μαυρόασπρη η ταινία, θυμηθείτε
Και ο υπάλληλος της ασφαλιστικής εταιρείας που αποφάσισε να πετάξει
Στο τραγούδι του Βασιλιά Σολομώντα της Τόνι Μόρισον
Ήταν στ’ αλήθεια ποιητής
Αυτός τα κατάφερε
Σταμάτησε η ροή του χρόνου με την πτώση του
Γέμισε ο ουρανός ροδοπέταλα
Πορφυρά βελούδινα κουρελάκια από το καλαθάκι μιας κοπέλας
Που στροβιλίζονταν στον αέρα και τα κυνηγούσε ο κόσμος


Πόλυ Χατζημανωλάκη
Απρίλιος 2013


Εικόνα από:http://declarationsandexclusions.typepad.com/foolblog/images/koyaanisqatsi_figures.jpg