Αργυρώ Κωνσταντάκη: Τα Αινίγματα του Ν΄γκόρο

[Παρουσίαση της Αργυρώς Κωνσταντάκη στη σελίδα της στο facebook για το βιβλίο μου, τα Αινίγματα του Ν΄γκόρο, που κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις Ροές]



ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ Ν’ΓΚΟΡΟ 
Της Πόλυς Χατζημανωλάκη, εκδ. ΡΟΕΣ 
… 

Τίτλος πρόκληση /αίνιγμα… Τόπος ή Χρόνος; Ή μήπως ήρωας; (κλεφτές ματιές σχετικά στις «πινακίδες από κερί»…) Τι να ναι "το βιβλίο μνήμης"; Κάτι σαν ημερολόγιο υποθέτω… Σωστά! Σαν!... Κένυα! Χθες! Και Προχθές! Και Σήμερα! Πολύ Σήμερα! Και Αύριο;;... Ναι! Και Αύριο! Υποθετικό πλην εξαιρετικά πιθανό! Το ταξίδι δεν αφορά μόνο τόπο. Κυρίως αφορά χρόνο. Και ακόμα περισσότερο Αφρικάνικη κουλτούρα... Και επεμβάσεις, τρόπον τινά!, αλλά μπορεί και όχι!... Όσους ταξιδεύουν συχνά προς τα ‘κει, τους έχω σε εικόνα: «διαβάζω, χαμογελώ επειδή μου είναι γνώριμα τα μέρη, - να θυμηθώ την υπόσχεσή μου, και να κοινοποιήσω…».

Κοινοποιήσω;;; Τι λέξη! Στην Αφρική βρισκόμαστε!!! Έ και; Τι θαρρείς; Το Ναϊρόμπι είναι πια μια πολύβουη σχεδόν ευρωπαϊκή πρωτεύουσα! {[... Όταν πλησιάζεις νύχτα στο Ναϊρόμπι, επιστρέφοντας από μια αποστολή στο Νακούρου, μπορείς να διακρίνεις ακόμα στις άκρες του ορίζοντα τις κορυφογραμμές της Ριφτ Βάλεϊ. Προχωράς με τα φώτα αναμμένα σαν να βρίσκεσαι σε μια φυσική σκηνή θεάτρου, όπου εδώ και εκατομμύρια χρόνια έχουν παιχτεί πράξεις της δημιουργίας....]} Τα blogs, και γενικά η ηλεκτρονική επικοινωνία είναι στην καθημερινότητα των δυο ηρωίδων, νεαρών γιατρών, και όχι μόνο. Βγάλτε απ’ το μυαλό σας γραφικές ιστορίες για σαφάρι και χρωματιστά γυαλάκια... Κυνήγι ναι! Με όλα τα διαθέσιμα όπλα, για τη μάστιγα του AIDS!... Χωρίς τρόπαια και πανηγύρια...




Η πρόσφατη ιστορία της Κένυας - γενέθλια Γη για τη Γκλάντυς, τη μια από τις δυο ηρωίδες μας - είναι καταγεγραμμένη κυριολεκτικά στο DNA της... γεγονός που ενώ εξ αρχής το γνωρίζει, εν τούτοις αναρωτιέται, ρωτά και ερευνά: Πώς;, Πού;, Γιατί; και Ποιος; Αυτή η αναζήτηση δίνει τη δυνατότητα στη συγγραφέα να μας «μιλήσει» - συχνά και σαν την αγαπημένη της Μις Μαρπλ!! – για παραδόσεις και αξιοπρέπεια, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες των μόνιμων και μη μόνιμων κατοίκων στις παραγκουπόλεις και τα χωριά... Για τις Ιεραποστολές και το έργο τους, όποιο έργο... Για τα νοσοκομεία και τους ανθρώπους που πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα με τη φτώχεια, αλλά και την άγνοια, την προκατάληψη, την επιφυλακτικότητα... Για την καθημερινότητα των ανθρώπων, που μελετούν την ιστορία και την καταγωγή αναζητώντας τα ίχνη στις ψυχές και τους μύθους που τους παραδόθηκαν, και τους οποίους απολύτως τιμούν... Για το «Γκικάντι», για... {[τα δέντρα με τα διαφορετικά τους ονόματα, τα ζώα, τα κοπάδια, οι τελετές, οι μικροπονηριές των ανθρώπων, η γέννηση και ο θάνατος σε μια μυστηριώδη αφήγηση, με φευγαλέες και διπλές σημασίες, που το τραγούδι επιβεβαίωνε ή διέψευδε...]}... Να μας μιλήσει για τις γραμμές του τραίνου και τη σπουδή με την οποία άνθρωποι σοφοί της αγνότητας επιτηρούσαν και συνεχίζουν να το κάνουν.... Να μας μιλήσει για έναν κόσμο στημόνι και υφάδι ταυτόχρονα... και για ένα υπόδειγμα ευφυούς, πλην όχι δημοφιλούς, διπλωματικού υπαλλήλου, που – αν περνούσε απ’ το χέρι μου – θα πρότεινα την προαγωγή του!...
***********

Με την Πόλυ Χατζημανωλάκη δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ, από όσο τουλάχιστο γνωρίζω. Ωστόσο, είμαστε φίλες στο fb και δε χρειάζεται νομίζω να γίνει κανενός είδους διευκρίνιση επ’ αυτού. Καταλαβαίνουμε όλοι τι εννοούμε. Από την αρχή της γνωριμίας μας, πριν από μερικούς μήνες, είχα εντυπωσιαστεί από τη δραστηριότητα της συγγραφέως, καθώς ψάχνοντας να μάθω όσα περισσότερο μπορούσα, έβρισκα blogs και συνεντεύξεις, βιογραφικά και αναρτήσεις, φωτογραφίες, περιγραφές, ταξίδια, ποίηση, επιστήμη της Φυσικής και επιστήμη της Παιδαγωγικής, κ.α. και όλο και πιο ενδιαφέροντα… Ομολογώ πως για μένα, που μέχρι πρότινος, --- ούτε - κουβέντα - για – το - fb ! --- κυριολεκτικά ένας θαυμαστός καινούριος κόσμος ξεδιπλωνόταν μπρος τα έκπληκτα μάτια μου… «ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ Ν’ΓΚΟΡΟ» και η συγγραφέας του ήταν μεταξύ αυτών που μ' έπεισαν πως αξίζει τον κόπο να επιχειρήσω την εξερεύνησή του! Και αισθάνομαι εξαιρετικά τυχερή που συναντήθηκα - έστω κι έτσι - μαζί της!

Θα ήθελα να διευκρινίσω πως, για τη μικρή αυτή παρουσίαση, επικαλούμαι την ιδιότητα της αναγνώστριας - και μόνο αυτή! Παίρνω το θάρρος απ' τη χαρά της μοιρασιάς ενός ταξιδιού σε μέρη άγνωστα, σε πολύ κόσμο νομίζω, μα τόσο γοητευτικά!!!... Καλή συνέχεια!

Σημ. Η έταιρη των ηρωίδων μας, η Βάλερι, έρχεται κατ’ ευθείαν απ’ τα μελισσοτόπια...
Σημ.2. Μέσα σε αγκύλες αποσπάσματα από το βιβλίο.

Αργυρώ Κωνσταντάκη
Οκτώβριος ‘13

________________________________________________________
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου (της Παυλίνας Παμπούδη)

Οι νεαρές γιατροί Βάλερι και Γκλάντυς "μια λευκή και μια μαύρη" βρίσκονται στην Αφρική ως μέλη μιας ανθρωπιστικής, μη κυβερνητικής οργάνωσης.
Η αποστολή τους εξελίσσεται σε περιπέτεια καθώς η μια από τις δυο ψάχνει παράλληλα να βρει τις ρίζες της και την άγνωστή της οικογένεια, και η άλλη να γνωρίσει σε βάθος τον τόπο και την ιστορία του. 
Ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με την καθημερινότητα των παραγκουπόλεων της Κένυας, τη φτώχεια και το Έιτζ, αλλά, συγχρόνως, και με τον πλούτο των παραδόσεων και τη ζωική δύναμη της ψυχής της χώρας. 
Η σαΐτα της γραφής, περνώντας μια στο παρελθόν μια στο παρόν, υφαίνει γοργά ένα αξιοθαύμαστο, λαβυρινθώδες αλλά αρμονικό σχέδιο: συνθέτει τις παράλληλες ιστορίες των ανθρώπων με τις επάλληλες πραγματικότητες του χώρου και του χρόνου.
Τα Αινίγματα του Ν’γκόρο είναι ένα βιβλίο με πλοκή στέρεα υφασμένη, όπου τα χαμένα, σκοτεινά νήματα του χθες πλέκονται με τα πολύχρωμα, τραχιά τού σήμερα και με τα, αόρατα ακόμα, φωτεινά τού αύριο.